ออกกำลังกาย

892 คำ
ผมรีบตื่นเช้ามาเพื่อจะไปออกกำลังกายที่ได้นัดกับพี่ชมพูเอาไว้ครับ “คุณแม่ฝนตกป่าวครับวันนี้” พี่ใหญ่พุดขึ้นมา ใช่ครับปกติวันหยุดผมไม่ได้ตื่นเช้าขนาดนั้น “ใช่....แม่เห้นด้วยย” “อะไรกันครับบ ผมแค่ตื่นเช้าจะไปออกกำลังกายเอง” “ห้ะ?” “ห้ะ?” “ห้ะ?” ใช่ครับทั้งพี่ใหญ่คุณพ่อคุณแม่พากันพูดพร้อมกัน มันน่าแปลกตรงไหนเนี่ยยย “ลูกไม่สบายตรงไหนเหรอป่าวว” แม่ผมเดินเข้ามาถามผม “ปกติครับ ผมไปก่อนนะครับ” “คุณไปออกกำลังกายต้องแต่งหล่อขนาดนี้เลยเหรอ” ผมได้ยินเสียงคุณแม่แอบถามคุณพ่อ ว่าแต่ผมไม่ได้แต่งหล่อนะครับปกติผมหล่ออยู่แล้วครับ สวนหลงลม (สวนสาธารณะข้างโรงพยาบาล) ผมรอสักพักผมก็เห็นรุ่นพี่เดินมาครับ พี่ชมพูสวมชุดออกกำลังกายสีชมพูอ่อน มัดผมขึ้นสูง ปิดแมสรูปการ์ตูนน่ารักๆ เข้ากับพี่เขามากเลยครับ “รอนานไหมค่ะคุณหมอ” “มะไม่...ครับ” “ฮะฮัดชิ่ว...” “เออ...ไม่ต้องเรียกคุณหมอก็ได้ครับเรียกพีพีก็ได้ครับ” “เอ๋.....พีพี” “?” ขอร้องจำผมให้ได้สิ.... “ค่ะพีพี ฉันชื่อชมพูค่ะ?” เห้ออ นึกว่าจำได้สะอีก “นั้นเรามาวอร์มร่างกายกันก่อนนะครับ” ผมก็สอนพี่ชมพูวอร์ร่างกายก่อนวิ่ง “เออ...เห็นคุณชมพูบอกว่ากลับมาอยู่บ้าน บ้านอยู่แถวไหนเหรอครับ” “อ่อบ้านชมพูอยู่ภูเก็ตค่ะแต่ขอม๊าม๊ามารักษาตัวที่นี้” อ้าวเหรอคนละคนกันว่ะ แต่ชื่อเดียวกันหนิ “อ่อ..ครับ ผมคิดว่าคุณชมพูเป็นคนกรุงเทพ” “อ่อ..ถ้าถามว่าเป็นคนกรุงเทพไหมก็เป็นนะคะ ป๊าป๊าเป็นคนกรุงเทพค่ะตอนเด็กๆ ชมพูเคยอยู่ที่นี้ด้วยค่ะ แต่พอจะขึ้น ม.4 ป๊าป๊าเลยขอให้ไปเรียนต่างประเทศจะได้รักษาตัวไปด้วย ส่วนม๊าม๊าก็เลยอยากกลับบ้านไปดูแลกิจการโรงแรมที่บ้าน” “อ่อครับบ...” “แล้วตอนนี้คุณชมพูอยู่คอนโดกับใครเหรอครับ” “คนเดียวค่ะ ชมพูอยู่คนเดียวมาตลอด” โอเคพี่ชมพูโสด? “พี่เป็นคนเก่งมาก เก่งมาตลอด” ผมแอบพูดเบาๆ “เออ..แล้วคุณพีพีมาออกกำลังกายแบบนี้ทุกวันเลยเหรอค่ะ” “ทะ..ทุก” “อ้าว..คุณหมอ วันนี้เป็นอะไรค่ะเนี่ยยถึงมาออกกำลังกาย” อยู่พยาบาลที่โรงพยาบาลวิ่งเข้ามาทักผม อะไรว่ะเนี่ยย ผมหน้าแตกหมดแล้วว “อ่อ....ปกติผมมาออกทุกวันครับแต่อาจจะไม่ได้เจอกัน” “อ่อ.....?” “ค่ะ ฉันไม่กวนแล้วค่ะ” ดีมากเลยครับ หลังจากนั้นผมกับพี่ชมพูก็พากันวิ่งไปตามทางของสวนสาธารณะเลยครับ “เห้อออ...เออเหนื่อยเหรอค่ะ” “ป่ะป่าวครับ ผมจะเหนื่อยได้ไงผมชอบออกกำลังกายจะตายครับ” ความจริงคือผมเหนื่อยตั้งแต่รอบแรกแล้วครับแต่แอ๊บอยู่ เออหลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมผมถึงเหนื่อยง่าย คือ ที่ผมหุ่นดีและผอมได้นี้ต้องบอกไว้ก่อนนะครับว่าผมได้เรียนรู้การกินอย่างถูกวิธีและส่วนเรื่องออกกำลังกายนานๆ ครั้งครับ และส่วนมากจะเข้ายิมเอา “แก2คนนั้นดูเหมาะสมกันเนอะ ทั้งสวยทั้งหล่อ” “ช่ายๆ แต่เหมือนฉันจะได้ผู้หญิงจามอยู่บ่อยๆ อะจะมาแพร่เชื้อโรคป่าวว่ะเนี่ยย” ผมได้ยินผู้หญิง2คนกำลังพูดถึงผมกับพี่ชมพู “?” ผมแอบหันไปมองพี่ชมพูหน้าพี่เขาดูไม่ค่อยดีหนัก “เออ....” “เออ...คุณพีพีค่ะ เดียวชมพูไปซื้อน้ำให้นะคะ?” ทำไมพี่ต้องทำเป็นแข็มแข็งด้วย “เราไปซื้อด้วยกันดีกว่าครับ?” “ผมว่าวันนี้คุณชมพูจามน้อยกว่าเมื่อวานนะ..” “ฮะฮัดชิ่วว...อะไรนะคะ” “55555ผมแค่จะบอกว่าวันนี้คุณจามน้อยกว่าเมื่อวานแต่ไม่ทันพูดจบคุณก็จามขึ้นมาทันที?” “5555555” “เออ...แล้วคุณชมพูไปไหนต่อป่าวครับ” “ป่าวค่ะ ว่าจะกลับคอนโดเลยค่ะ☺️” “ขอถามได้ไหมครับ” “อะไรเหรอค่ะ” “คุณทำงานอะไรเหรอครับ” “? ฉันเปิดร้านขนมค่ะชื่อร้าน Moon Love” “อ่อ ผมเคยทานครับอร่อยมากกก จริงๆ คุณแม่ผมชอบซื้อมาฝากผมครับ” อร่อยจริงครับเป็นร้านขนมชื่อดังเลยทีเดียว อยู่ใกล้ๆ กันแท้ๆ แต่กลับมาเจอกันที่โรงพยาบบาล “5555จริงเหรอค่ะ?” ผมกับพี่ชมพูเราคุยกันถูกคอมาก หลังจากออกกำลังกายเสร็จผมก็เดินมาส่งพี่ชมพูตรงคอนโดและกลับบ้านทันที “หู้วว....เย้ๆ” ก็คนมันอารมณ์ดีหนิครับ ก็เลยเดินร้องเพลงเข้าบ้านส่ะเลย “สงสัยจะบ้า” “ไม่เท่าพี่ใหญ่หรอกครับ แบร่?” “ไอ่นี้กวนตีนเดียะๆ” ผมรีบวิ่งขึ้นห้องทันทีเลยครับไม่ได้เดียวพี่ใหญ่จะแตะผมเอา? เอาจริงๆ วันนี้พอได้รู้สึกไปออกกำลังกายก็ดีเหมือนกันนะครับรู้สึกสดชื่นขึ้นมาจริงๆ เห้อ...อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ จะได้ไปออกกำลังกายกับพี่ชมพู?
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม