แอบชอบ

992 คำ
ผมกับพี่ชมพูเรามาออกกำลังกายกันทุกเช้า ทำให้ผมสังเกตได้ว่าพี่ชมพูจามน้อยลงกว่าเดิมเยอะ อาจจะเป็นเพราะอากาศในที่สวนสาธารณะด้วยแหละครับ โรงพยาพบาล หลังจากผมออกกำลังเสร็จผมก็แยกย้ายกับพี่ชมพู ส่วนเรื่องภูมิแพ้ของพี่เขาจะมีตรวจอีกทีก็อาทิตย์เลยครับ ช่วงนี้เลยทำให้ผมกับพี่ชมพูเจอกันที่สวนสาธารณะแทน ผมเดินขึ้นมาและเห็นพี่พยาบาลเข้ายืนคุยกันอย่างสนุกสนานเลยเข้าไปถามเข้าดูว่ามีเรื่องอะไร “พี่อ้อยมีอะไรกันเหอรครับ” “หมอพีมาพอดีเลยค่ะ วันนี้มีหมอมากระจำแผนกเราเพิ่มด้วยค่ะ” “ใครเหรอครับ” “พี?” “มุก....” “อ้าวทั้ง2คนรู้จักกันเหรอค่ะ” “ใช่ค่ะพีเป็นเพื่อนเก่าของมุกเอง” เหอะใครอยากจะเป็นเพื่อนกับเธอ บอกไว้เลยครับผมไม่ชอบเธอที่สุด “เหอะ?” “หมวยเอาเอกสารเข้าไปให้ผมด้วยนะ” ผมเดินเข้าห้องทันทีไม่อยากอยู่ใกล้ๆ เธอมากครับ “ก๊อกๆ” “เข้ามาได้เลยครับ” คนที่เข้ามาเป็นมุกนั้นเอง “พียังไม่หายโกรธมุกอีกเหรอเรื่องมันนานมาแล้วนะ” “เลิกยุ่งกับเราสักทีเถอะ” “ถ้าไม่มีอะไรเชิญออก เราต้องตรวจคนไข้ต่อ” “อืม?” อยากรู้ใช่ไหมครับทำไมผมถึงไม่ชอบเธอ เพราะเธอนั้นแหละที่ทำให้เพื่อนๆ ไม่คบผม เธอชอบพูดว่าผมชอบเธอและเธอไม่มีวันชอบผมเพราะผมนั้นอ้วนทำให้เพื่อนๆ เลยล้อผมว่าอ้วนไงครับ (เหอะให้ตายเถอะใครจะหลงตัวเองขนาดนั้น) แต่ต้องบอกไว้ก่อนนะครับว่าเธอเป็นคนที่สวยและฮอตตั้งแต่เด็กๆ ทำให้หลายๆ คนจะชอบเธอเป็นพิเศษครับ ร้านขนม Moon love (ชมพู) หลายๆ คนอาจจะสงสัยว่าทำไมเป็นภูมิแพ้แล้วยังกล้าเปิดร้านขายขนม ไม่กลัวคนอื่นเขาเห็นเหรอเวลาจามหน่ะ บอกไว้ก่อนนะคะที่ฉันได้เปิดร้านขนมเพราะฉันชอบกินและรุ่นน้องคนสนิทของฉันชอบกินฉันเลยอยากเปิดร้านขนม แล้วก็เวลาฉันอยู่ที่ร้านนานๆ ครั้งที่ฉันจะออกมาหน้าร้าน “พี่ชมพูค่ะ” “จ้ะ คุณน้าคนนั้นมาแล้วค่ะ” “เหรอ โอเคๆ” ฉันรีบออกไปต้องรับทันที “สวัสดีค่ะคุณน้า” “อ้าวหนูชมพูวันนี้ออกมาน้าร้านเลยนะจ้ะ” “ค่ะ พอดีหนูจะออกมาขอบคุณคุณน้าค่ะที่แนะนำคุณหมอดีๆ ให้หนู” “อ้าวเจอกันแล้วเหรอ” “ใช่ค่ะ☺️” “ดีจ้ะ น้าอยากจะบอกว่าเขาเป็นหมอที่เก่งมากๆ เลยแหละ?” คุณน้าเป็นคนแนะนำฉันให้ไปหาหมอพีเองแหละ “แล้ววันนี้คุณน้ารับอะไรดีค่ะ” “เหมือนเดิมจ้ะ” ฉันเลยหันไปพยักหน้ากับน้องในร้านว่าให้จัดขนมให้คุณน้าหน่อย “เออ...พอดีหนูพึ่งลองทำไอศกรีมรสชีสเค้กค่ะ หนูเลยอยากให้คุณน้าลอง” “ได้สิจ้ะ เจ้าพีเอ้ยลูกชายของน้าชอบกินไอศครีมอยู่พอดีเลยจ้ะ?” “ค่ะ” ฉันรีบวิ่งไปแล้วหยิบถ้วยไอศครีมที่ฉันเก็บไว้ให้คุณน้าเอาไปใส่ถุงเก็บความเย็นทันที “นี้ค่ะ☺️” “ขอบคุณนะจ้ะ น้าไปก่อนนะ” “ค่ะ” โรงพยาบาล วันนี้เลิกงานผมรีบจะกลับบ้านทันที แต่หัวหน้ากลับดันให้อยู่เลี้ยงต้อนรับมุก ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ทุกคนดูเอ็นจอยสำหรับอาหารมื้อนี้แต่ไม่ใช่กับผม และที่สำคัญมุกเอาแต่หันมามองผม มันดูน่ารำคาญมากๆ “พีอันนี้ของชอบของพีหนิ” เธอยืนเค้กให้ผม “อุ้ยหมอมุกรู้ใจหมอพีจริงๆ เลยค่ะ” พยาบาลแซวผม “ผมไม่ชอบมันอ้วน” “แต่นี้มันเค้กร้านโปรดของนายนะ” ผมตาโตขึ้นมาทันทีเลยครับ เพราะเป็นขนมร้านพี่ชมพูแน่นอน “จริงเหรอครับหัวหน้า” “อืม” ผมรีบหยิบขึ้นมากินอย่างไม่คิดเลยครับ “มุกว่าแล้ว ว่าพีต้องชอบ” “เหอะ...” “ว่าแต่มุกกับพี่เป็นเพื่อนกันเหรอ” “ใช่ค่ะหัวหน้า☺️” เหอะผมจำได้ว่าเธอไม่อยากคบผมเป็นเพื่อนอยู่เลยหนิ “เหอะ?” “หัวหน้าครับผมกลับก่อน” “เดียวสิ เจ้านี้หนิ” ผมลุกขึ้นแล้วเดิมออกจากโต๊ะทัน “เดียวสิพี” เธอวิ่งตามผมมาที่จอดรถ “อะไรอีก” “คือ...มุกอยากจะขอโทษในทุกๆ เรื่อง มุกรู้ว่าพีไม่พอใจ มุกขอโทษจริงๆ นะ?” “อืม ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม” “เออ...คือ” “มุกอยากจะขอเป็นเพื่อนพีได้ไหม” “?” “คือไหนๆ ก็ต้องทำงานที่เดียวกันแล้วหนะ” “อืม” หลังจากผมพูดจบผมก็ขับรถกลับบ้านทันที เห้อออ..เหนื่อยจริงๆ “พี ทำไมกลับดึกจังลูก” “พอดีมีหมอมาใหม่เลยต้องกินลี้ยงสักหน่อย คุณแม่มีไรป่าวครับ” “อ่อ...พอดีหนูเจ้าของร้านขนมเขาฝากไอศกรีมมาให้ชิมแม่เลยอยากให้แกลองชิมดู?” กินตอนนี้ผมต้องอ้วนแน่ๆ เลยสิ “หึ....ไม่เอาอ่ะ เดียวอ้วนผมขึ้นไปนอนก่อนนะ” “เห้ออ เธอคงเสียใจแน่ๆ เลย นั้นแม่เอาไปให้พี่พอลกินก็แล้วกันนะ” “ครับ” ผมกำลังจะเดินขึ้นไปแต่เห็นคุณแม่กำลังจะเก็บไอศกรีม เอ๊ะนั้นมันถุงร้าน Moon love หนิ ผมรีบวิ่งลงมาหาคุณแม่ทันที “คุณแม่อย่าพึ่ง” “อะไรอีกกลัวอ้วนไมใช่เหรอ?” “ปะ...ป่าววว ผมแค่หิวอ่ะ ผมขอนะ” ผมหยิบถ้วยไอศกรีมมาแล้ววิ่งขึ้นห้องทันที “ไหนลองชิมดูสิ หื้มมม อร่อยมากกกก” พี่ชมพูนี่เก่งทุกอย่างจริงทั้งสวยทั้งทำขนมเก่งง ไม่ให้ผมหลงได้ไงหล่ะครับ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม