ผมกับพี่ชมพูเรามาออกกำลังกายกันทุกเช้า ทำให้ผมสังเกตได้ว่าพี่ชมพูจามน้อยลงกว่าเดิมเยอะ อาจจะเป็นเพราะอากาศในที่สวนสาธารณะด้วยแหละครับ
โรงพยาพบาล
หลังจากผมออกกำลังเสร็จผมก็แยกย้ายกับพี่ชมพู ส่วนเรื่องภูมิแพ้ของพี่เขาจะมีตรวจอีกทีก็อาทิตย์เลยครับ ช่วงนี้เลยทำให้ผมกับพี่ชมพูเจอกันที่สวนสาธารณะแทน
ผมเดินขึ้นมาและเห็นพี่พยาบาลเข้ายืนคุยกันอย่างสนุกสนานเลยเข้าไปถามเข้าดูว่ามีเรื่องอะไร
“พี่อ้อยมีอะไรกันเหอรครับ”
“หมอพีมาพอดีเลยค่ะ วันนี้มีหมอมากระจำแผนกเราเพิ่มด้วยค่ะ”
“ใครเหรอครับ”
“พี?”
“มุก....”
“อ้าวทั้ง2คนรู้จักกันเหรอค่ะ”
“ใช่ค่ะพีเป็นเพื่อนเก่าของมุกเอง” เหอะใครอยากจะเป็นเพื่อนกับเธอ บอกไว้เลยครับผมไม่ชอบเธอที่สุด
“เหอะ?”
“หมวยเอาเอกสารเข้าไปให้ผมด้วยนะ” ผมเดินเข้าห้องทันทีไม่อยากอยู่ใกล้ๆ เธอมากครับ
“ก๊อกๆ”
“เข้ามาได้เลยครับ” คนที่เข้ามาเป็นมุกนั้นเอง
“พียังไม่หายโกรธมุกอีกเหรอเรื่องมันนานมาแล้วนะ”
“เลิกยุ่งกับเราสักทีเถอะ”
“ถ้าไม่มีอะไรเชิญออก เราต้องตรวจคนไข้ต่อ”
“อืม?”
อยากรู้ใช่ไหมครับทำไมผมถึงไม่ชอบเธอ เพราะเธอนั้นแหละที่ทำให้เพื่อนๆ ไม่คบผม เธอชอบพูดว่าผมชอบเธอและเธอไม่มีวันชอบผมเพราะผมนั้นอ้วนทำให้เพื่อนๆ เลยล้อผมว่าอ้วนไงครับ (เหอะให้ตายเถอะใครจะหลงตัวเองขนาดนั้น)
แต่ต้องบอกไว้ก่อนนะครับว่าเธอเป็นคนที่สวยและฮอตตั้งแต่เด็กๆ ทำให้หลายๆ คนจะชอบเธอเป็นพิเศษครับ
ร้านขนม Moon love (ชมพู)
หลายๆ คนอาจจะสงสัยว่าทำไมเป็นภูมิแพ้แล้วยังกล้าเปิดร้านขายขนม ไม่กลัวคนอื่นเขาเห็นเหรอเวลาจามหน่ะ
บอกไว้ก่อนนะคะที่ฉันได้เปิดร้านขนมเพราะฉันชอบกินและรุ่นน้องคนสนิทของฉันชอบกินฉันเลยอยากเปิดร้านขนม แล้วก็เวลาฉันอยู่ที่ร้านนานๆ ครั้งที่ฉันจะออกมาหน้าร้าน
“พี่ชมพูค่ะ”
“จ้ะ คุณน้าคนนั้นมาแล้วค่ะ”
“เหรอ โอเคๆ” ฉันรีบออกไปต้องรับทันที
“สวัสดีค่ะคุณน้า”
“อ้าวหนูชมพูวันนี้ออกมาน้าร้านเลยนะจ้ะ”
“ค่ะ พอดีหนูจะออกมาขอบคุณคุณน้าค่ะที่แนะนำคุณหมอดีๆ ให้หนู”
“อ้าวเจอกันแล้วเหรอ”
“ใช่ค่ะ☺️”
“ดีจ้ะ น้าอยากจะบอกว่าเขาเป็นหมอที่เก่งมากๆ เลยแหละ?” คุณน้าเป็นคนแนะนำฉันให้ไปหาหมอพีเองแหละ
“แล้ววันนี้คุณน้ารับอะไรดีค่ะ”
“เหมือนเดิมจ้ะ” ฉันเลยหันไปพยักหน้ากับน้องในร้านว่าให้จัดขนมให้คุณน้าหน่อย
“เออ...พอดีหนูพึ่งลองทำไอศกรีมรสชีสเค้กค่ะ หนูเลยอยากให้คุณน้าลอง”
“ได้สิจ้ะ เจ้าพีเอ้ยลูกชายของน้าชอบกินไอศครีมอยู่พอดีเลยจ้ะ?”
“ค่ะ” ฉันรีบวิ่งไปแล้วหยิบถ้วยไอศครีมที่ฉันเก็บไว้ให้คุณน้าเอาไปใส่ถุงเก็บความเย็นทันที
“นี้ค่ะ☺️”
“ขอบคุณนะจ้ะ น้าไปก่อนนะ”
“ค่ะ”
โรงพยาบาล
วันนี้เลิกงานผมรีบจะกลับบ้านทันที แต่หัวหน้ากลับดันให้อยู่เลี้ยงต้อนรับมุก
ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
ทุกคนดูเอ็นจอยสำหรับอาหารมื้อนี้แต่ไม่ใช่กับผม และที่สำคัญมุกเอาแต่หันมามองผม มันดูน่ารำคาญมากๆ
“พีอันนี้ของชอบของพีหนิ” เธอยืนเค้กให้ผม
“อุ้ยหมอมุกรู้ใจหมอพีจริงๆ เลยค่ะ” พยาบาลแซวผม
“ผมไม่ชอบมันอ้วน”
“แต่นี้มันเค้กร้านโปรดของนายนะ” ผมตาโตขึ้นมาทันทีเลยครับ เพราะเป็นขนมร้านพี่ชมพูแน่นอน
“จริงเหรอครับหัวหน้า”
“อืม” ผมรีบหยิบขึ้นมากินอย่างไม่คิดเลยครับ
“มุกว่าแล้ว ว่าพีต้องชอบ”
“เหอะ...”
“ว่าแต่มุกกับพี่เป็นเพื่อนกันเหรอ”
“ใช่ค่ะหัวหน้า☺️” เหอะผมจำได้ว่าเธอไม่อยากคบผมเป็นเพื่อนอยู่เลยหนิ
“เหอะ?”
“หัวหน้าครับผมกลับก่อน”
“เดียวสิ เจ้านี้หนิ” ผมลุกขึ้นแล้วเดิมออกจากโต๊ะทัน
“เดียวสิพี” เธอวิ่งตามผมมาที่จอดรถ
“อะไรอีก”
“คือ...มุกอยากจะขอโทษในทุกๆ เรื่อง มุกรู้ว่าพีไม่พอใจ มุกขอโทษจริงๆ นะ?”
“อืม ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม”
“เออ...คือ”
“มุกอยากจะขอเป็นเพื่อนพีได้ไหม”
“?”
“คือไหนๆ ก็ต้องทำงานที่เดียวกันแล้วหนะ”
“อืม”
หลังจากผมพูดจบผมก็ขับรถกลับบ้านทันที เห้อออ..เหนื่อยจริงๆ
“พี ทำไมกลับดึกจังลูก”
“พอดีมีหมอมาใหม่เลยต้องกินลี้ยงสักหน่อย คุณแม่มีไรป่าวครับ”
“อ่อ...พอดีหนูเจ้าของร้านขนมเขาฝากไอศกรีมมาให้ชิมแม่เลยอยากให้แกลองชิมดู?” กินตอนนี้ผมต้องอ้วนแน่ๆ เลยสิ
“หึ....ไม่เอาอ่ะ เดียวอ้วนผมขึ้นไปนอนก่อนนะ”
“เห้ออ เธอคงเสียใจแน่ๆ เลย นั้นแม่เอาไปให้พี่พอลกินก็แล้วกันนะ”
“ครับ” ผมกำลังจะเดินขึ้นไปแต่เห็นคุณแม่กำลังจะเก็บไอศกรีม เอ๊ะนั้นมันถุงร้าน Moon love หนิ ผมรีบวิ่งลงมาหาคุณแม่ทันที
“คุณแม่อย่าพึ่ง”
“อะไรอีกกลัวอ้วนไมใช่เหรอ?”
“ปะ...ป่าววว ผมแค่หิวอ่ะ ผมขอนะ” ผมหยิบถ้วยไอศกรีมมาแล้ววิ่งขึ้นห้องทันที
“ไหนลองชิมดูสิ หื้มมม อร่อยมากกกก” พี่ชมพูนี่เก่งทุกอย่างจริงทั้งสวยทั้งทำขนมเก่งง ไม่ให้ผมหลงได้ไงหล่ะครับ