ชมพู
“อ้าวเจอกันอีกแล้วนะครับคุณสมุทร” ไม่ต้องถามเลยว่าใครกำลังเดินมา
“สวัสดีครับ?”
“ที่รักหิวไหมค่ะ เดียวเค้าไปหาอะไรมาให้ที่รักกิน” เขาหันมาพูดกับฉัน
“อะ...เอออ”
“ผมขอตัวก่อนนะครับ”
“จะรีบไปไหนครับคุณสมุทร”
“พี!!!” ตอนนี้พีเหมือนกับควบคุมตัวเองไม่อยู่
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณสมุทรไปเถอะค่ะ”
“ครับ☺️”
“เหอะ?”
“พี ไม่น่ารักเลยนะ เขาแค่มาช่วยพี่กางเต็นท์เอง”
“ทำไมพี่ไม่เรียกผมหล่ะ”
“พี่ทำได้แต่เขาแค่เข้ามาช่วย อีกอย่างพี่ก็พยายามปฏิเสธเขาแล้ว”
“?”
“แล้วอีกอย่างพีไปทำงานของพีเถอะมาอยู่กับพี่คนอื่นจะมองไม่ดีเอา” ฉันเห็นสายตาหลายๆ คนมองมาที่ฉัน
“ผมแค่มาหาแฟนผมจะมองไม่ดีตรงไหน”
“ก็...”
“หมอพีมาทางนี้หน่อย” ยังไม่ทันได้พูดอะไรก็มีคนมาตามพี เขาไปดูคนป่วย ส่วนฉันก็ทำหน้าทีของฉัน คือรีบจัดของแล้วไปช่วยตรงส่วนกลาง หน้าทีของฉันไม่มีอะไรมาก ก็แค่ช่วยแจกของให้คนในหมู่บ้านและทำขนมต่าง
