ตอนที่ 17 อยู่ไม่ได้

2098 คำ

ตอนที่ 17 อยู่ไม่ได้ สิงหราชสะดุ้งตื่นกลางดึกเหงื่อซกเต็มตัวฝันร้ายซ้ำ ๆ มันเปลี่ยนไปจนเขาต้องสะดุ้งตื่นจากที่เคยฝันร้ายถึงอุบัติเหตุครั้งนั้นบ่อย ๆ วันนี้เขากลับฝันดีจนไม่อยากตื่นขึ้นมาด้วยซ้ำเขาฝันว่าน้องชายคนกลางและน้องสะใภ้ได้มาลาและเอ่ยฝากลูกไว้กับเขา จากที่มักจะฝันถึงภาพที่ไปเจอตอนเกิดอุบัติเหตุเมื่อหลายปีก่อนนี่เป็นครั้งแรกที่เขาฝันเห็นน้องชายคนกลางว่ามาลาสะดุ้งตื่นเพราะคว้าตัวพวกเขาไว้ไม่ได้ ‘ผมไม่โกรธใครผมได้อยู่กับคนที่ผมรัก พี่ใช้ชีวิตให้ดีฝากลูกของพวกเราด้วย’ นั่นคือประโยคที่ยังคงชัดเจนในหู ‘ไม่โกรธใคร’ เหมือนน้องชายกำลังจะบอกให้เขาปล่อยวางได้แล้ว ยกมือขึ้นมาลูบหน้าตัวเองมองออกไปนอกหน้าต่างในยามค่ำคืนกี่ปีแล้วนะที่เขาไม่เคยฝันดีแบบนี้มาก่อน ข้อมูลบางอย่างที่นักสืบเอกชนส่งมาให้ก่อนจะเสร็จสิ้นงานจริง ๆ ก็คือผู้หญิงที่เข้ามาอาละวาดในงานแต่งครั้งนั้นได้เสียชีวิตไปแล้วเหมือนก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม