ตอนที่ 16 สงสัย
เมยาวีนั่งทบทวนอยู่ในห้องนอนของพ่อเลี้ยงแม้จะเป็นห้องที่สาวเล็กสาวใหญ่ทั้งในไร่นอกไร่ใฝ่ฝันอยากจะเข้ามาเห็นกับตาแต่เธอกลับไม่มีกระจิตกระใจจะชื่นชมอะไรทั้งนั้น เพราะความเข้าใจผิดในหลาย ๆ อย่างทำให้ตอนนี้เธอได้เสียกับพ่อเลี้ยงไปแล้วคิดมาถึงจุดนี้แก้มขาวก็เห่อร้อนขึ้นมาจนต้องยกมือขึ้นมาอังแก้มตัวเองไว้
แล้วถ้าพ่อเลี้ยงรู้ว่าเธอคือคนเดียวกันกับ...
“อุ๊ย คุณสิงห์” สะดุ้งตกใจเพราะฝ่ามือหนักวางลงบนบ่าของเธอเบา ๆ
“คนที่นี่เรียกฉันว่าพ่อเลี้ยง” คนมาใหม่พูดออกมาเสียงห้วนราวกับไม่สบอารมณ์ สรุปแล้วเมยาวีจำอะไรได้กันแน่
“ค่ะ พ่อเลี้ยง” ทั้งที่ไม่ควรเขินแต่เชื่อไหมว่าตอนนี้เธอกำลังเขินอย่างหนักเมื่อได้อยู่กับเขาสองต่อสองในความทรงจำใหม่ “งั้นเมยขอตัวกลับก่อนนะคะ” เพราะตอนนี้ความคิดของเธอกำลังตีกันให้วุ่นไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตตัวเองตอนนี้ดี
“ช่วยฉันอาบน้ำ”
ทั้งที่ไม่ควรพูดดี
