"ใครให้เธอไป?" เสี่ยภาคินทร์เอ่ยออกมาหลังจากที่เห็นปาริฉัตรเดินออกมาจากห้องน้ำ หญิงสาวพบว่าเสี่ยหนุ่มนั่งอยู่ที่เดิมด้วยใบหน้าเรียบเฉยแต่สายตาคมที่มองมายังเธอนั้นช่างดุดันจนเธอรู้สึกกลัวขึ้นมา
"มานี่สิ" เสี่ยหนุ่มเอ่ยคำสั่งกับเธอ
ปาริฉัตรค่อย ๆ เดินเข้าไปหาร่างใหญ่ช้า ๆ เธอหยุดยืนนิ่งห่างจากเสี่ยหนุ่มประมาณหนึ่งช่วงแขน สองมือเล็กบีบเข้าหากัน ริมฝีปากที่อิ่มบวมนิด ๆ เม้มเข้าหากันอย่างประหม่า
เสี่ยภาคินทร์เอื้อมมือมากระตุกแขนเล็กอย่างแรงจนหญิงสาวเซถลาไปนั่งที่ตักแกร่ง
"ฉันยังเอาเธอไม่อิ่มเลยนะ" เสี่ยภาคินทร์พึมพำกับซอกคอขาวของเธอขณะที่จมูกโด่งไซ้ดมความหอมจากตัวเธออย่างหลงใหล
"หยะ..อย่าค่ะเสี่ย ยายหนูไม่สบายหนูขอไปหายายนะคะ" ปาริฉัตรพูดพลางหดคอหนีจมูกซุกซนของเสี่ย มือเล็กผลักอกเสี่ยหนุ่มให้ห่างจากตัวเธอ
"อืม" เสี่ยหนุ่มครางออกมา จมูกโด่งยังคงสูดดมอยู่ที่ลำคอระหงไม่สนใจกับคำพูดของเธอ
