"อยากว่ะ"
คำพูดชวนเสียวช่องท้องและสายตาอันเต็มไปด้วยความหื่นกระหายของเสี่ยภาคินทร์ทำให้ปาริฉัตรต้องเกร็งตัวฝืนแรงดึงของมือแกร่งแล้วขยับตัวออกห่างจากร่างใหญ่
"หนะ หนูเจ็บอยู่นะคะ" หญิงสาวพูดตะกุกตะกักออกมาพลางส่งสายตาขอความเห็นใจจากเขา คนตัวโตลืมไปหรือเปล่าว่าเธอกำลังขวัญเสียอยู่
"เธอเจ็บที่หน้า แต่ฉันเอาข้างล่าง ไม่เกี่ยวกัน" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างเอาแต่ใจ มีเหรอที่เสือร้ายอย่างเขาจะปล่อยให้แม่กวางน้อยหลุดมือ นิ้วยาวค่อย ๆ แกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองทีละเม็ดจนกระทั่งสุดแถว พลางใช้ร่างบึกบึนขยับไล่ต้อนร่างบางจนสุดความยาวของโซฟา มือหนาเหวี่ยงเสื้อเชิ้ตออกไปให้พ้นตัวอย่างไม่ใยดี
"ตัว..ตัวหนูเหม็นเหงื่อนะ" หญิงสาวพยายามหาข้ออ้างที่จะให้เสี่ยหนุ่มนั้นเปลี่ยนใจ มือเล็กกำคอเสื้อไว้แน่นป้องกันการรุกรานจากเขาแต่เธอลืมที่จะปกป้องด้านล่าง ที่ตอนนี้ชายกระโปรงสีดำของเธอร่นขึ้นไปจนถึงโคนขาอ่อน
