ทว่าสาวลูกครึ่งไทยญี่ปุ่นเกิดความรู้สึกทั้งดีใจระคนเสียดาย เธอจะได้กลับไปแจ้งข่าวดีแก่บิดาว่าโคเลสนิกตอบรับข้อเสนอของเธอแล้ว ทว่าก็นึกเสียดายเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว หญิงสาวไม่เคยปฏิเสธบทรักอันเร่าร้อนที่บางครั้งก็อ่อนหวานจากพญาอินทรีหนุ่มได้เลยสักครั้ง ความผูกพันที่ยังติดอยู่ในส่วนลึกได้รับการเติมเต็มเมื่อเธอพบเขาที่นี่ และหญิงสาวก็ไม่อาจปฏิเสธหัวใจได้ในท้ายที่สุด ว่าเธอกำลังเกิดความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับใครนอกจากความวาบหวามรันจวนใจในโมงยามแห่งการแนบชิด
เธอรักโคเลสนิก...รักเขาเข้าไปแล้วเต็มหัวใจ
บทที่ 13
“พ่อคะ...หนูกลับมาแล้วค่ะพ่อ”
เสียงหวานกังวานขึ้นที่ประตูของห้องทำงานภายในคฤหาสน์แสนสวยซึ่งตั้งอยู่ริมฝั่งน้ำชานกรุงแอตแลนตา ทันทีที่เดินทางกลับมาถึงอเมริกาและลงจากเครื่องบินเจ็ต อาคิลลา เครื่องบินส่วนตัวของโคเลสนิกเธอก็รีบตรงดิ่งกลับมาหายาซาโน่ด้วยหัวใจอันเบิกบาน เธ
