มือหนาหนักเลื่อนไปตามส่วนลาดของไหล่บางลงไปตามแขนเรียวและวนกลับขึ้นมากอบกุมปทุมถันอวบหยุ่นเบ่งบานสู้ฝ่ามือ ถึงจะยังเจ็บลึกแต่หญิงสาวกลับแอ่นร่างแนบชิดเนื้อตัวอันแข็งแกร่งอย่างชวนเชิญ
ทิพชยารู้สึกตกใจเล็ก ๆ ที่เธอกำลังสูญเสียการควบคุมตัวเอง เธอเสนอสิ่งที่ควรหวงแหนให้เขาได้อย่างไรกันในเมื่อประสบการณ์ครั้งแรกช่างไม่น่าพิสมัย เขากำลังจะล่วงล้ำเธออีกครั้ง นี่อย่างไรคือพื้นที่ส่วนตัว มันคือร่างกายของเธอที่ไม่ควรเสนอและยอมตอบสนอง
“แทม...อย่าดิ้น” เขาดุเธอเบา ๆ เสียงห้าวนั้นทำให้ร่างน้อยที่บิดไปมาอย่างหวาดหวั่นลดความตื่นเต้นลง
“ฉันกลัวค่ะ คีธ...ได้โปรดออกไปจากตัวฉัน”
“คุณคงขยะแขยงผม” เขากระซิบกับริมฝีปากขณะที่มือข้างหนึ่งยังกอบกุมเนินเนื้อปทุมถันอ่อนนุ่มไม่วาง เขากดจูบลงบนแก้มนวลที่เริ่มมีเหงื่อซึมอาจเพราะเธอกำลังกริ่งเกรงอะไรบางอย่าง ตัวเธอสั่นระริก เขาจับความรู้สึกของร่างเล็กได้จากเรียวขาทั้ง
