สาวไทยใบหน้ารูปไข่ใต้กรอบเรือนผมยาวดำขลับวัยยี่สิบก้าวเข้ามาหยุดที่ราวแขวนเสื้อผ้านับสิบชุด เด็บบี้เหลือบมองป้ายบนชุดเหล่านั้นเพียงชั่วแว่บก่อนหันมาทางทิพชยา เธอยิ้มให้ ทว่าเป็นรอยยิ้มที่ใครเห็นก็รู้ว่าช่างเสแสร้ง
“ฉันเป็นนางแบบอ่ะนะ แล้ว...เธอชื่ออะไรหรือ...เธอดูเหมือนคนญี่ปุ่นนะ”
“ฉันชื่อแทมมี่ค่ะ...ฉันเป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น...แค่มาที่นี่เพื่อตกลงธุรกิจกับคีธ...เอ้อ...คุณรอชนีเชนโก”
“ตกลงเรื่องธุรกิจ” เด็บบี้เลิกคิ้วสูง “คงเป็นธุรกิจที่สำคัญมากเลยต้องพักค้างคืนที่นี่ แต่...อาคิลลาก็เป็นแบบนี้ล่ะ ฉันไม่คิดมากหรอกนะถ้าจะเห็นว่ามีผู้หญิงอยู่ในห้องของเขา”
เด็บบี้พูดแล้วยกยิ้มเมื่อเห็นแววตาของอีกฝ่ายซึ่งดูเหมือนตกใจกับคำกล่าวนั้น นางแบบสาวเบ้ปากก่อนพูดต่อ
“อาคิลลาเขาขึ้นชื่อเลยนะเรื่องควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า เขาไม่เคยจริงจังกับใคร ไม่เคยปล่อยให้ผู้หญิงคนไหนมัดตัวเขาไว้ได้ หรือหากมีผู้หญิงคน
