ท่านอ๋องแปดให้นางข้าหลวงทั้งหลายมาแต่งตัวให้อ้ายฉิง ใบหน้าหวานแดงระเรื่อ ถูกจับอาบน้ำขัดสีฉวีวรรณแต่งกายอย่างสตรีในวังหลวง
"รุ่มร่ามที่สุด !!! "
อ้ายฉิงคิดในใจมือขวาซ้ายมีคนประคองเดินไป ใบหน้างามบูดลงไม่น้อย ยามถึงที่หมาย มือหนาตวัดดึงร่างบางขึ้นรถม้าและเอ่ยเสียงเคลื่อนขบวน ภายในรถม้ามีน้ำชาและขนมชั้นเลิศ อ้ายฉิงมองน้อยๆ เส้าจิ่นกวางหัวเราะและจิ้มนิ้วลงไปบนใบหน้านาง
"โอ๊ยยย มันเจ็บนะ ท่านทำอะไรเนี่ย !!! "
อ้ายฉิงยกมือจับแก้มตัวเองและใบหน้าบูดลง รถม้าหยุดเล็กน้อย ข้างนอกมีผู้คนม้วนผ้าข้างหน้าต่างขึ้น ทั้งสองด้าน อ้ายฉิงสะดุ้งขยับตัวเข้าหาเส้าจิ่นกวางในทันที ร่างหนาแสร้งตกใจและตะโกนออกไปที่ด้านนอก
"เจ้าทำอันใดกัน !!! "
"ทิวทัศน์ส่วนนี้งดงามที่สุดขอรับท่านอ๋อง หรือจะมีรับสั่งให้เคลื่อนไปทางใด อีกหรือไม่ขอรับ "
"อือ ดีมาก มิต้องแล้ว ปลดม่านลงเถิด ด้านนอกนั้นอากาศหนาวนัก "
"ขอรับ "
