สงครามในเมืองฉินร้อนระอุขึ้นทุกที องค์รัชทายาทเฟิงเหลย เฟิงเหลยไท่จื่อ ห้อม้าควบตะบึงนำผู้คนบุกทะลวงค่ายกบฎ และตัดคอเสียบประจานไว้ทั่วเมือง แร้งกาบินว่อนดั่งอสูรกาย มาคอยรอจิกกินซากศพน่าสะพรึงกลัวยิ่ง ในวัยเพียงยังเพิ่งจะสวมหมวก แต่ดวงหทัยแข็งแกร่งดุจหินผา นำพาทหารยอดฝีมือเจาะค่ายทัพกบฎไปจนสิ้น
ฟิ้วว ฉึกกกก !!!
"องค์ไท่จื่อ!!!! "
“ฆ่ามัน!!!”
"ตามไปฆ่ามันเอาเลือดมาล้างเท้าข้าให้จงได้ ! "
ฉินเฟิงเหลยยกยิ้มเหี้ยมเกรียม ยกคันธนูคันใหญ่ยิงลูกธนูเหล็กออกไปอย่างกรุ่นโกรธในที่สุด
"คิดหรือว่าข้าจะยอมตายดั่งเช่นเด็กอมมือ เจ้าพวกโง่ !!! "
"คุ้มกันไท่จื่อ!!! "
องครักษ์และพระพี่เลี้ยงคู่ใจ ชักม้ามาบดบังร่างของเหนือหัวของตนและยกคันศรขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงกันในทันที ควันไฟลอยพุ่งจนบดบังสายตาของผู้คน ในความเลือนลางนั้นปรากฎกลุ่มเงาดำพริ้วไหวไปมาดุจปีศาจร้าย
“อ๊ากกก อ๊ากกก !!!! ”
องครัก
