SOL – WIWAH 1: อาจารย์ผู้ช่วย
1229 คำ
(SOL)
ปัจจุบัน
คอนโด Z
ติ้ง! ติ้ง! ติ้ง! ปึก!
เสียงนาฬิกาปลุกทำให้ผมกดปิดมันเพราะมัวแต่ร้องเสียงดัง วันนี้เป็นเปิดเรียนวันแรกของการขึ้นปีสอง ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะเรียนไปทำไมทั้งที่รู้เรื่องทุกอย่างที่เรียนแล้วเก่งกว่าอาจารย์ที่สอนผมซะอีกก็นะผมลูกใครดูด้วยครับ^^
แต่ที่เรียนเพราะมีคนบอกเอาไว้ว่าให้ผมตั้งใจเรียนและจะกลับมาหาผมเพราะงั้นตั้งแต่ตอนนั้นจนตอนนี้ผมเรียนได้เกรด 4 ทุกเทอมไม่มีตกเลยสักนิดแต่มันก็ผ่านมา 10 ปีแล้วแต่เธอก็ยังไม่มา.... แต่ผมก็เชื่อว่าสักวันเราคงได้เจอกัน
“หล่อ น่ารักจริงไอ้ซอลเอ๊ย^-^” ผมเดินผ่านกระจกก่อนจะหยุดมองและชมตัวเองนิดหน่อยเหมือนทุกวันก็คนมันหน้าตาดีจริง ๆ นี่น่า
งั้นระหว่างรอผมอาบน้ำแต่งตัวจะเล่าแล้วกันว่าผมเป็นใครและมาจากไหน^^
ก็มาจากที่ทุกคนเรียกร้องกันมาไงผมเลยได้มาอยู่ตรงนี้ ขอบคุณนะครับ^^
ผมชื่อซอลน้องเล็กในสี่แฝดลูกของแม่ซีนแด๊ดดี้โจเซฟที่ทุกท่านได้อ่านแล้ว ใครยังไม่ทราบไปอ่านก่อนได้นะครับ ผมน่ารัก ขี้อ้อนนะ และขี้เล่น อารมณ์ดีมากกกกก ผมเข้าได้กับทุกคนแหละแต่อย่าล้ำเส้นผมมาก็พอแล้ว ตอนนี้ผมอายุ 20 ปี เป็นนักศึกปีสองคณะวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ สาขาเดี๋ยวกับคุณแม่นั่นแหละ ผมเรียนคณะนี้เพราะว่าผมเก่งสุดไงผมสามารถแฮกและวางระบบต่าง ๆ ได้แล้วตั้งแต่สี่ขวบแม่สอนฮะ^0^ ส่วนไอ้พวกพี่ ๆ เป็นอะไรรออ่านเองนะขี้เกียจอธิบายครับ
อ่า ตอนนี้ผมแต่งตัวเสร็จแล้วงั้นก็ไปเรียนกันเถอะผมมีเพื่อนเยอะนะแต่ก็แค่ผิวเผินเท่านั้นเห็นใส ๆ แบบนี้ผมก็ฉลาดทันคนนะครับไม่ต้องห่วง
มหาวิทยาลัย M
ถึงผมจะเรียนคณะเดียวกันกับแม่แต่คนละมหาลัยนะเพราะผมชอบที่นี่เนื่องจาก...อะไรก็ไม่รู้ช่างเถอะแต่เมื่อถึงมหาลัยแล้วผมก็เดินเข้าคณะทันที ความจริงวันนี้ผมยังไม่อยากเรียนหรอกเพราะวันแรกไม่มีอะไรให้สอนนอกจากแนะนำตัว และก็ไม่รู้ว่าจะแนะนำเพื่ออะไรก็รู้จักกันอยู่แล้ว ไร้สาระจัง
“ซอลอรุณสวัสดิ์จ้า”
“ครับ จีจี้^^” ผมทักทายเพื่อนในคณะเพราะเธอทักผมก่อน
“วันนี้ไป...”
“ขอโทษนะจีจี้แต่วันนี้ซอลไม่ว่างไว้วันหลังค่อยว่ากันได้ไหม??” ผมทำเสียงเศร้านิด ๆ อย่างเสียดายแต่ความจริงแค่แกล้งทำเท่านั้น ผมรู้ว่าเธอคิดยังไงแต่ผมไม่ได้ชอบและไม่คิดจะเล่นด้วยเลยแต่ตอบไปผ่าน ๆ เท่านั้น กับผู้หญิงผมไม่คิดยุ่งกับใครทั้งนั้นเพราะมีคนที่รออยู่แล้ว เฮ้อออ ป่านนี้พี่สาวจะเป็นยังไงบ้างน้า
“ระเหรอเสียดายไว้ครั้งหน้าก็ได้”
“อืม แต่ไม่ต้องรอหรือคาดหวังหรอกนะเพราะซอล...ไม่ค่อยมีเวลาให้คนอื่นเท่าไหร่น่ะ^^” เวลามีเยอะแต่ไม่ใช่กับคนทั่วไป
“เอ่อ..”
“งั้นไปก่อนนะต้องรีบเข้าเรียนอ่ะ”
“อะอืม บายยยยย”
และตลอดทางก็มีคนทักทายผมอยู่ตลอดนี่ผมบอกไปหรือยังว่าผมมีตำแหน่งด้วยนะไม่ใช่เดือนคณะหรืออะไรหรอกแต่เป็นตำแหน่งพิเศษที่ชื่อว่าหนุ่มป๊อปสุดฮอตที่น่ารัก ยาวเนอะแต่นั่นไม่ได้เป็นเรื่องสำคัญในชีวิตผมหรอก
ห้องเรียน
“ว่าไงหนุ่มป๊อปสุดฮอตมาแล้วเหรอวะ?”เสียงไอ้เนย์เพื่อนของผมทัก
“ตาบอดเหรอ?”
“หน้าใส ๆ แต่กวนตีนฉิบหายเลย” เสียงเพื่อนอีกคนที่ชื่อมายมิ้นพูดขึ้น แต่มันเป็นผู้ชายนะแต่ชื่อมายมิ้นและมันก็ชอบด้วยไม่ได้คิดมีปัญหาอะไรกับชื่อที่พ่อแม่มันตั้งเลยสักนิด
“แต่หญิงติดเพียบ”
“กูไม่ได้สนใจสักหน่อย” ผมบอกก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะเรียนกับเพื่อนผมก็พูดมึงกูปกตินั่นแหละ
“สนสักคนดิเด็ด ๆ ทั้งนั้นเลย” ไอ้เนย์มันเชียร์
“มันมีคนที่รออยู่มึงก็รู้” เพื่อนผมรู้เรื่องพี่สาวทุกคนรวมทั้งที่บ้านด้วย
“แต่เขายังไม่มานิ”
“ยังไม่มาแต่ก็ไม่ได้หมายว่าก็จะทำตามใจตัวเองได้และกูก็ไม่ได้ต้องผู้หญิงพวกนั้นด้วย ลองคิดดูนะถ้าระหว่างรอพี่สาวกูไปมีผู้หญิงคนอื่นและพอพี่เขากลับมาแล้วผู้หญิงพวกนั้นไปโวยวายพี่เขาจะทำยังไงกูไม่ยอมให้ผู้หญิงของกูเดือดร้อน” ผมบอกกับพวกมันอย่างจริงจัง
“เออ ๆ กูยอมในความรักเดียวของมึงขอให้คนนั้นเขากลับมาหามึงเร็ว ๆ แล้วกัน”
“กูเชื่อว่าเขาต้องกลับมา...กลับมาหากู”
“นักศึกษาเงียบ!!” และขณะที่พวกกำลังคุยกันอยู่นั้นอาจารย์ก็เดินเข้ามาทำให้พวกผมที่กำลังคุยกันอยู่หันไปสนใจทันที
“เอาล่ะวันนี้ก็วันแรกที่เปิดเรียนเหมือนเดิมแหละคือแนะนำตัวของอาจารย์และบอกกติกาของคะแนนและการวัดผลการเรียน”
“แต่วันนี้ผมไม่ได้มาคนเดียว” อาจารย์พูดขึ้นทำให้พวกนักศึกษางงกันใหญ่ผมเองกันเหมือนกัน
“อาจารย์ไม่ได้มาคนเดียวและมากับใครวะ?” ไอ้เนย์มันถามผม
“กูจะไปรู้ไหมนั่งด้วยกันเนี่ย”
“เอ้า!!ก็เห็นว่ามึงฉลาดไงคิดว่ารู้ทุกเรื่อง”
“กูฉลาดไม่ได้ขี้เสือกหรือสอดรู้สอดเห็นจะได้รู้ทุกเรื่อง” ผมตอบมันกลับไป
“หู้ยยยย เจ็บสัส ๆ ผู้หญิงเขาจะรู้ไหมวะว่ามึงเป็นคนแบบนี้อะ”
“ก็เสนอหน้าไปให้มันด่าทำไม?”
“ไอ้มายหุบปากไอ้เวรซ้ำเติมเก่งจริง ๆ มึง” มันบ่นก่อนจะกลับไปนั่งที่เดิมเพราะเมื่อกี้มันโพล่งหัวมาจากด้านหลัง
พรึ่บ!!
“หมายความว่ายังไงเหรอคะ?” เพื่อนในห้องยกมือถาม
“เทอมนี้จะมีอาจารย์ฝึกสอนพิเศษหรือเป็นอาจารย์ผู้ช่วยของผมมาด้วยซึ่งเธอจะทำหน้าที่คอยเช็กชื่อพวกคุณก่อนผมเข้าสอน เก็บงานที่พวกคุณส่งและอาจจะตรวจงานด้วยเธอจบมาจากเมืองนอกเพราะงั้นไม่ต้องห่วงว่าจะไม่เก่ง” เธอ...แปลว่าเป็นผู้หญิงน่ะสิ
พรึ่บ!!
“และสวยไหมครับอาจารย์?”
“ไม่รู้สิเพราะตั้งแต่มีภรรยาก็ไม่มีสวยเท่าภรรยาของผมแล้วแหละ”
“โห่!” อาจารย์คนนี้ชื่ออาจารย์ไกรศรพึ่งแต่งงานไปเมื่อเดือนที่แล้ว
“เชิญครับ”
ครืนนนนน
เสียงประตูเปิดพร้อมผู้หญิงร่างเล็กคนหนึ่งเธอดูอายุไม่ห่างจากพวกผมเท่าไหร่ ผมเห็นด้านข้างชัดเท่าไหร่
กึก!!!
“...!!!” และเมื่อหันมาผมก็ต้องตะลึงทันทีเพราะคนตรงนั้นคือ...
“สวัสดีค่ะชื่อวิวาห์นะคะ^^”
- ผู้เขียน
