10 ปีก่อน
ตึก! ตัก! ตึก! ตัก! ตึก! ตัก!
“พี่สาววววววว” เสียงใส ๆ ของเด็กน้อยวัย 10 ขวบกำลังวิ่งไปหาพี่สาวของเขาซึ่งเป็นเพื่อนบ้านนั่นเอง ทุกวันเขารอคอยที่จะได้เจอพี่สาวคนสวยของเขาพี่วิวาห์ของน้องซอล
“น้องซอลไม่วิ่งนะครับเดี๋ยวล้ม”
“อ๊ะ!!”
หมับ!! และยังไม่ทันขาดคำซอลก็สะดุ้งขาตัวเองจนล้มไปแต่โชคดีที่วิวาห์อยู่ใกล้เลยเข้าไปรับได้ทัน
“นั่นไงยังพูดไม่ทันขาดคำเลย” วิวาห์บีบจมูกของเด็กน้อยอย่างหมั่นเขี้ยว
“เพราะซอลรู้ว่าพี่วิวาห์จะกอดซอลทันฮะ^0^”
“เจ้าเล่ห์นักนะและวันนี้ออกบ้านมาบอกที่บ้านไว้หรือเปล่าเดี๋ยวพวกพี่ของเราก็ตามหากันอีกหรอก” ที่เธอถามเพราะว่าเขาชอบออกมาหาเธอโดนไม่ได้บอกทางบ้านจนหลายครั้งที่พวกบรรดาพี่ ๆ ต้องออกตามหากันยกใหญ่
“บอกแล้วฮะ!”
“น่ารักมากกกกกก”
“พี่วิวาห์...” เด็กเอ่ยเรียกก่อนแก้มป่อง ๆ จะกลายไปสีแดงเขากำลังเขินนั่นเอง
“ว่าไงครับตัวแสบ?” วิวาห์ยิ้มอย่างเอ็นดูขานรับซอล
“พี่...สาวชอบซอลไหม?” -////- ถามพร้อมก้มหน้าก้มตาเขินอาย
“ชอบสิ^_^” เพราะซอลเป็นคนแรกที่เขามาพูดกับเธอ และเล่นกับเธอตลอดในหมู่บ้านเธอสนิทกับซอลมากที่สุดแล้ว
“งั้น...แต่งงานกับซอลนะ0////////0” หน้าของซอลแดงขึ้นกว่าเดิม
“ฮ่า >0หลายวันต่อมา
“ฮึก ๆ ฮือออออออออ”
“พี่วิวาห์บอกว่าอะไรนะ?!!” เสียงร้องไห้ของเด็กร้องถามพี่สาวตรงหน้า
“พี่จะกลับมาแน่นอนเพราะงั้นอย่าร้องไห้เลยนะเดี๋ยวพ่อแม่จะเป็นห่วงเอา” วิวาห์บอกกับซอลที่ยืนร้องไห้
“ฮึก ๆ แต่ซอลไม่อยากห่างอะไม่เอานะไม่ไปนะ” หมับ!! เขาร้องไห้พร้อมโผกอดวิวาห์ทันทีเขารับไม่ได้ที่ต้องห่างจากเธอ
“ไม่ได้หรอกเพราะพี่ต้องไปเรียน ซอลเองอยู่ที่นี่ก็ต้องตั้งใจเรียนและรอพี่เข้าใจไหม?”
“ไม่ได้จริง ๆ เหรอ T_T”
“ไม่ได้ครับ...เดี๋ยวพี่กลับมาแต่งงานกัน”
“สัญญา...” ซอลส่งนิ้วเล็ก ๆ ไปตรงหน้าวิวาห์
“พี่สัญญา^^”
“รักนะครับ”
“พี่ก็รักซอลครับ^^”
วิวาห์เธอต้องย้ายบ้านเพราะธุรกิจของครอบครัวส่วนมากอยู่ต่างประเทศเพราะงั้นจึงไม่สามารถอยู่ที่นี่ต่อได้เพราะการงานของพ่อแม่เธอ ฉะนั้นเธอเลยต้องไปด้วยและจากเด็กน้อยที่รักของเธอไป....