ทิวาออกมาจากห้องน้ำ พร้อมรักก็หลับไปแล้ว เขาจึงเดินออกจากห้องอีกครั้ง ก้าวเพียงไม่กี่ก้าวเขาก็ยืนอยู่หน้าประตูห้องนอนเก่า ตอนนี้เขาอยากรู้ความจริง ว่านับดาวกับพ่อมีข้อตกลงอะไรกันแน่
ทิวามีกุญแจไขประตูห้อง เขาไม่ลังเลและไม่อยากรออีกต่อไปแล้ว ยามนี้ดึกมากแล้วนับดาวกว่าจะข่มตาหลับได้ก็ยากลำบากไม่น้อย แต่จู่ๆ เธอก็ถูกปลุก เมื่อลืมตาขึ้นก็แทบอยากร้องแต่ทิวาป้องปากเธอไว้ทัน
“ผมมีเรื่องอยากคุย”
“ต้องตอนนี้เหรอคะ” นับดาวนั่งพิงพนักหัวเตียง ทิวานั่งอยู่บนเตียงข้างกายเธอ
“แล้วถ้าเป็นตอนอื่นคุณยินดีจะบอกความจริงกับผมทุกอย่าง”
“ความจริง...ช้าเร็วคุณก็จะได้รู้ทั้งหมด”
“แต่ผมต้องการรู้จากปากคุณ”
“คุณเคยปฎิเสธแล้ว โอกาสมันไม่ได้มีมาบ่อยๆหรอกนะคะ”
“เล่นลิ้นมากไปแล้วนะครับคุณแม่” นับดาวหันไปทางอื่น ไม่อยากสบตาเขา
“อีกไม่กี่วันก็จะถึงเวลาเปิดพินัยกรรมฉบับที่สองแล้ว ฉันว่าคุณเอาเวลาที่มัวแต่มาสนใ
