ฮึ “ผู้ชายของคุณแม่ยังยืนอยู่ใกล้แค่เอื้อมนะครับ” ทิวากระซิบเบาๆข้างหูนับดาว แน่นอนว่านับดาวทำได้เพียงกัดริมฝีปากห้ามปากไว้ไม่ให้ด่าเขากลับไป
แต่เมื่อนับดาวหันมามองทิวา ด้านหลังเขา พร้อมรักกำลังเดินมาทางนี้ “ผู้หญิงของลูกชายเดินมาใกล้แค่เอื้อมแล้วนะจ๊ะ” นับดาวพูดและผลักทิวาให้เซถอยหลังไปสองสามก้าว เธอก็จูงมือเทวาเดินไปอีกทาง ทิวาไม่สามารถตามนับดาวได้เมื่อพร้อมรักเดินเข้ามาคล้องแขนเขาไว้
“แม่เลี้ยงคุณนิค่ะ” ทิวาไม่ได้พูดอะไร เขาหันกลับและพาพร้อมรักเดินไปคนละทางกับนับดาว และเย็นวันนั้นนับดาวก็ไม่ได้พาเทวากลับบ้านโดยทันที ในทางตรงข้ามเธอพาเทวากินมื้อเย็นข้างนอก และเธอก็ไม่สนใจว่าทิวากลับบ้านตอนไหน เธอปิดโทรศัพท์ตัดความวุ่นวาย นับดาวถ่วงเวลาหาเรื่องกลับบ้านให้ช้าที่สุด เธอจึงพาเทวาไปดูภาพยนตร์การ์ตูนต่อ ซึ่งแน่นอนว่าเทวาเพลียจนหลับอยู่บนตักเธอ
“จอดตรงนี้ค่ะ” เธอไม่ได้ให้แท็กซี่เข้าผ่านประตู
