ชายหนุ่มเหลือบมองน้องสาว...คริสติน่ากรนเสียงแผ่วๆ หล่อนคงกำลังหลับ ชายหนุ่มหมุนซ้ายหมุนขวา เขาขยับตัวเข้าไปใกล้ๆ
“ให้พี่ช่วยมั้ยคะ? ดูเหมือนว่าคิตตี้จะหลับ”
ดาเรียสะดุ้ง!! เธอผงกศีรษะ เอียงคอมองด้านข้าง ผิวแก้มเธอร้อนฉ่า ไม่ใช่เพราะอุณหภูมิของแดด แต่เป็นเพราะรังสีความร้อนจากคนตรงหน้าต่างหาก...
“จะดีเหรอคะ?”
เสียงถามแผ่วเบา เป็นความไม่แน่ใจ ผสมกับความหวั่นกลัว
“ดีสิคะ หรือดาช่าอยากจะปล่อยให้ผิวไหม้เพราะแดด มันคงดูไม่ดีเท่าไหร่หรอก”
ชายหนุ่มสำทับหน้าตาย เขาเอื้อมมือคว้าขวดครีมกันแดด เปิดฝาและเทครีมลงบนฝ่ามือ โดยไม่รอคำตอบตกลง
ดาเรียกะพริบเปลือกตาถี่ๆ เธอผวาเกือบตกเก้าอี้ เมื่อฝ่ามือนุ่มๆ แต่ร้อนผ่าวนั่น แตะลงมาที่กลางแผ่นหลัง
หญิงสาวรีบหลุบเปลือกตาลง เธอแนบแก้มกับเก้าอี้หวาย พยายามบังคับหัวใจไม่ให้เต้นแรงเกินไป เมื่อเสียงดังสนั่นในหูของตัวเองเวลานี้...คือเสียงเต้นตึกๆ ตักๆ ที่มันน่าจ
