ตอนที่ 09 ผัวปะทะแฟน

1738 คำ
EP 09 หอพัก...Quick "หอพักห่วยแตกแบบนี้ยังทนอยู่..." ตั้งแต่จอดรถและเดินขึ้นมาถึงห้องฉันพี่ไฟนอลก็ยังไม่หยุดบ่น ฉันบอกให้เขารอนอกห้องแต่ก็ดื้อดึงจะเข้ามาให้ได้ตอนนี้สรุปก็คือพี่แกกำลังนั่งจ้องฉันแต่งตัวอยู่...ที่จริงฉันว่าจะไม่ไปเรียนแล้วนะเพราะรู้สึกเพลียๆแต่ก็โดนผู้ชายเอาแต่ใจบังคับ.. "หนูสะดวกจะอยู่แบบนี้" "อึดอัดตายห่า" "หนูไม่ใช่พวกคนรวยนิคะ" "แล้วเสือกคว้าไอ้เหี้ยแทนมาเป็นแฟน" "...." "ฉันรวยกว่ามันเยอะ" "แต่พี่ไม่ใช่พี่แทน" พูดแค่นั้นแหละพี่ไฟนอลก็แทบจะเดินมาบีบคอฉัน แต่แล้วยังไงถ้าบีบคอฉันก็โดนคดีฆาตกรรมเต็มๆ พี่เขาไม่กล้าหรอก "ฉันพลั้งมือฆ่าเธอขึ้นมาไม่ใช่เรื่องดีนะ" "พี่ไม่กล้าฆ่าหนูหรอก" "มั่นใจ?" "ค่ะ...เพราะพี่ยังไม่ได้เอาคืนพี่แทน" "อะไรก็เกิดขึ้นได้ถ้าฉันไม่พอใจ.." พูดจบก็ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินออกไปรอฉันข้างนอก อยากจะเดินไปล็อกประตูแล้วล้มตัวลงนอนแต่ก็ได้แค่คิด ต้องจำใจเดินออกไปหาพี่ไฟนอลข้างนอก.. @MMU. "พี่มาจอดที่สถาปัตทำไม? " ทันทีที่รถจอดฉันก็หันไปถามคนข้างกายไม่ค่อยเข้าใจนัก สายตากวาดมองหาร่างของพี่แทน เพราะกลัวพี่แทนมาเห็นมันคงจะไม่ใช่เรื่องดีซักเท่าไหร่.. "เห็นอยากคุยกับมันนักหนา เลยสนองให้" "พี่คิดจะทำอะไรอีก.." "แค่หาอะไรสนุกๆทำก่อนเรียน" พูดจบก็เปิดประตูลงจากรถ ฉันได้แต่นั่งตัวแข็งทื่อไม่กล้าลงไป.. "ไม่ลง? " "ไม่ค่ะ.." พรึบ! "พี่ไฟนอล..! " ข้อมือฉันถูกกระชากอย่างรุนแรงจนร่างปลิวออกจากรถกระทบอกแกร่ง ทำให้ทุกสายตาหันมามองแล้วซุบซิบกัน สถานการณ์แบบนี้ฉันไม่ชอบเอาซะเลย.. "ว้าว...มันมาพอดีเลย" "พี่แทน..." "?" ใบหน้าของพี่แทนดูไม่พอใจ ก่อนที่ร่างหนาจะเดินมาคว้าข้อมือฉันอีกข้าง ทั้งที่ฉันพยายามบิดข้อมือออกแต่พี่ไฟนอลก็ไม่ยอมปล่อย.. "ปล่อยแฟนกู.." "แฟน?" "มึงอย่ากวนตีนกูแต่เช้าไอ้เหี้ยไฟ.." พี่แทนเค้นเสียงลอดไรฟันอย่างเหลืออด...แต่อีกคนกลับกลั้วขำแล้วใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มด้วยท่าทางกวนๆใบหน้าพร้อมบอก.. "พอเถอะพี่ไฟ...ปล่อยหนู" "ควรรู้ตัวว่าใครสำคัญกว่า...ปล่อยมือลูกพีชก่อนที่กูจะหมดความอดทน" "ปล่อยก็ได้.." ไม่พูดเปล่าใบหน้ากวนๆนั้นก็ยื่นมากระซิบที่ข้างหูฉันเบาๆ.. "...." "แล้วเจอกันใหม่นะครับเมีย.." "...." ทิ้งท้ายไว้แค่นั้นพี่ไฟนอลก็เดินล้วงถุงกางเกงไปด้วยท่าทางน่าหมั่นไส้ ลับร่างของนายนั้นพี่แทนก็หันมามองฉันอย่างต้องการคำตอบ ทำให้ฉันต้องรีบก้มหน้าหลบสายตาเพราะรู้สึกผิด.. "ลูกพีชขอโทษค่ะ..ที่ไม่ได้รับโทรศัพท์ขอโทษด้วยที่ปล่อยให้นายนั้นมายุ่งวุ่นวายกับเรา.." "ไม่เป็นไรพี่รู้ดีที่มันมายุ่งกับลูกพีชเพราะต้องการหาเรื่อง ต่อไปนี้ถ้ามันมายุ้งวุ่นวายกับลูกพีชอีกโทรหาพี่...เข้าใจมั้ย?" "ค่ะ.." "แล้วนี่มันรังแกอะไรลูกพีชหรือป้าว.." พี่แทนจับมือฉันมาลูบเบาๆก่อนจะเลื่อนมาลูบที่ศีรษะฉัน มันรู้สึกดีนะที่โดนปลอบใจแบบนี้ แต่มันก็รู้สึกแย่ที่ไม่สามารถบอกความจริงพี่แทนได้ฉันกลัวไปหมดเลย...และที่เลวร้ายที่สุดฉันกลัวพี่แทนโดนพี่ไฟนอลจัดการถึงชีวิตเพราะมีฉันเป็นต้นเหตุ.. "ป้าวค่ะ...แค่พูดจาประชดประชันแรงๆ" "ไอ้เหี้ยไฟมันก็ปากหมาแบบนี้แหละ...ลูกพีชอย่าพยายามเข้าใกล้มัน" "ค่ะ...แต่ตอนนี้ลูกพีชว่าเราไปหาอะไรกินดีกว่า" ฉันแสร้งฝืนยิ้มแล้วจับมือหนาเดินเข้าไปหาอะไรกินในคณะสถาปัต ส่วนมากเวลาพี่แทนอยู่กับฉันเขาจะไม่ค่อยพาฉันไปอยู่กับกลุ่มเพื่อนซักเท่าไหร่ เพราะพี่แทนรู้ดีว่าฉันค่อนข้างกลัวเพื่อนพวกพี่แทน ที่เหมือนนักเลงเข้าไปทุกวัน.. "ลูกพีชกินอะไรดี เดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้" "ขอเป็นเหมือนเดิมก็แล้วกันค่ะ" "งั้นรอพี่แป๊บหนึ่งนะ" "...." ฉันพยักหน้าแทนคำตอบพร้อมกับส่งยิ้มไปให้ แล้วพี่แทนก็เดินไปซื้อข้าว ซึ่งตอนนี้บรรยากาศในโรงอาหารคนก็ค่อนข้างน้อยเอาซะมากๆ คงเพราะส่วนใหญ่ของที่นี้ไม่ชอบมาทานข้าวในโรงอาหารมั้ง จะออกไปกินข้างนอกซะมากกว่า มันก็แน่นอนอยู่แล้วมีแต่ลูกคนรวยกันทั้งนั้น.. . . . 22:00 AM. ผับ K-see.. "มึงคิดไงนัดยัยนั้นมาหาอีกว่ะ ยังไม่เบื่อ? " ไฟนอลพูดขึ้นพร้อมกับดูดบุหรี่ไปด้วยสายตาเพ่งมองลงไปยังชั้นล่างของผับเพื่อมองเป้าหมายในคืนนี้...เขาไม่ค่อยชอบหน้าผู้หญิงของเพื่อนเอาซักเท่าไหร่ เหตุผลเพราะผู้หญิงพวกนั้นดูตอแหลจนน่ารำคาญ "ก็แค่เอามันๆ ต้องมีเหตุผลอะไรอีกว่ะ" เพิร์ธตอบไม่ใส่ใจนัก "เดี๋ยวแม่งก็มาหากูแล้ว" "เร็วกว่าที่คิด.." ดีไวน์ส่ายหน้าไปมาแล้วกระตุกยิ้มมุมปาก เมื่อเห็นร่างกายสมส่วนในชุดเดรสสั้นสีแดงเพลิงสายเดี่ยวเดินนวยนาดเข้ามาในห้องวีไอพี "รอนานไหมคะ?" หญิงสาวเอ่ยถามเสียงหวานแล้วหย่อนสะโพกนั่งลงบนตักของเพิร์ธ เรียวแขนโอบกอดลำคอหนา.. "ไม่" "ดิสนีย์คิดว่าเพิร์ธจะไม่สนใจกันแล้วซะอีก" "ฉันก็ไม่ได้อยากยุ่งกับคนมีเจ้าของซักเท่าไหร่" พูดพร้อมกับเบ่อนหน้าหนีมือเรียวที่กำลังลูบไล้ตามผิวแก้ม.. "ใครบอกว่าดิสนี่ย์มีเจ้าของละคะ โสดสนิทเลย" "เธอควรไปเรียนวิชาสตอมาใหม่.." ไฟนอลกระตุกยิ้มมุมปากกับความตอแหลของหญิงสาวแล้วเค้นหัวเราะออกมานั้นทำให้ใบหน้าสวยเฉี่ยวตวัดมองอย่างไม่พอใจ.. "!!!" "ทำไม..มีปัญหา? " ชายหนุ่มเลิกคิ้วถาม.. "เพิร์ธคะ...ดูเหมือนว่าบรรยากาศตรงนี้จะไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ดิสนี่ย์ขอตัวแยกไปก่อนนะคะเดี๋ยวค่อยเจอกันใหม่.." "ใครอยากให้อยู่ว่ะ.." ไฟนอลพูดออกมาอีกครั้ง.. "งั้นเราไปแยกห้องกันอยู่สองคน...ปล่อยให้พวกห่านี้มันแดกเหล้าด้วยกันไป.." "จะดีหรอคะ...แต่เพิร์ธมากับเพื่อน" "จะไปก็รีบไปรำคาญว่ะ.." "เบาหน่อยไอ้ไฟ.." ดีไวน์เอ่ยแซวทั้งที่เขาเองก็สะใจไม่ต่างจากไฟนอลสักเท่าไหร่.. "ค่ะ...งั้นเราไปดีกว่า" ดิสนีย์ลุกออกจากตักของเพิร์ธพร้อมกับส่งสายตาจิกๆให้ไฟนอลพอโดนมองคืนกลับสะดุ้งตกใจ ก่อนที่เพิร์ธจะลุกขึ้นเต็มความสูงและหันไปขยิบตาให้กลุ่มเพื่อนเป็นการส่งซิกว่าแผนกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี...แล้วร่างของทั้งสองก็เดินออกจากห้องไปพร้อมประตูที่ปิดลง.. Line! 'วันนี้อย่านอนดึกนะครับ แล้วเจอกันพรุ่งนี้พี่ก็จะนอนแล้วเหมือนกัน..' ไฟนอลกระตุกยิ้มมุมปากแล้วพ้นควันบุหรี่ออกมากับข้อความที่ปรากฏบนหน้าจอ...เจอกันพรุ่งนี้งั้นหรออย่าหวังเลยว่าจะได้เจอกันอย่างมีความสุข.. "มือถือใครว่ะ" "ของเมียไอ้แทน..." ตอบพร้อมกับควํ่าหน้ามือถือลงบนโต๊ะ.. "ไปเจอกันตอนไหนอีก?" ดีไวน์เลิกคิ้วถาม.. "เมื่อคืน น็อคคาเตียง" "ตอนเที่ยงมึงยังไม่พอ" ทิศเหนือพูด.. "สนุกดีออก เอาเมียมันเล่นๆ" ไฟนอลเค้นหัวเราะแล้วจุดไฟบนบุหรี่ตัวใหม่ ร่างหนาหยัดกายลุกขึ้นจากโซฟา "เล่นๆอย่าให้กูเห็นว่าอยากได้เมียมันจริงๆ" "ไร้สาระ" "แล้วนี่มึงจะไปไหน" "ห้องนํ้า.." ทิ้งท้ายไว้แค่นั้นร่างหนาก็เดินออกมาจากห้องวีไอพีมาที่ห้องนํ้าชายชั้นสอง ชายหนุ่มจัดการทำธุระตัวเองเสร็จก็หมุนตัวจะเดินออกมาจากห้องนํ้าแต่สายตากลับไปสะดุดเข้ากับใครบางคน ที่เจอหน้าทีไรเป็นต้องคันตีนทุกที.. "บังเอิญฉิบหายเลยเนาะว่าไหม" สองหนุ่มหยุดยืนมองหน้ากันด้วยหางตา..ก่อนที่ไฟนอลจะควงโทรศัพท์ของลูกพีชขึ้นหมุนเล่น แล้วยื่นหน้าไปใกล้ๆแทน "ให้ทายว่าของใคร?" หมับ! ผลั๊วะ! "อย่ายุ่งกับลูกพีช.." แทนไทคว้าคอเสื้อไฟนอลแล้วซัดหมัดหนักๆเข้าปากของชายหนุ่มจนเลือดสีแดงไหลกระซิบออกมาเล็กน้อย.. "ทำเป็นหวงหนักหนา แต่เสือกโกหกเมียว่านอนแล้ว?" "มันไม่ใช่เรื่องของมึงอย่ารู้เยอะ.." "กูรู้เยอะกว่ามึงก็แล้วกัน..ลึกซึ้งด้วยสิ" "ให้เหี้ยไฟ!" "ว่าไงไอ้เหี้ยแทน?" ลิ้นหนาดันกระพุ้งแก้มด้วยท่าทางยียวนกวนประสาท ไม่สะทกสะท้านหรือหวาดกลัวคนตรงหน้าใดๆ.. "อย่าทำให้กูหมดความอดทนกับมึงมากกว่านี้.." "แล้วนํ้าหน้าอย่างมึงมีปัญญาทำห่าอะไร?" "ปากหมาแบบนี้ระวังสักวันไม่ตายดี" "กลัวที่ไหนมาดิ" ปึก! พูดจบก็ผลักร่างของแทนไทออกจากร่าง แล้วปัดตัวจัดคอเสื้อตัวเองไม่สะทกสะท้านอะไร..สองหนุ่มจ้องกันแทบจะวิ่งใส่ "อย่าให้กูรู้ว่ามายุ่งกับลูกพีชอีก.." "จะทำอะไรกู?" ไฟนอลเดินเข้าไปชิดกับร่างแทนไทมากกว่าเดิม..แล้วไล่สายตามองตั้งแต่หัวจรดเท้าเชิงดูถูก.. "ต่อย? เตะ? หรือมากกว่านี้กูก็ไม่เลิกยุ่ง" "...." "เพราะเมียมึง...ยิ่งดูยิ่งน่ารักฉิบหายเลยว่ะ" . . . เอาล่ะทีนี้ อิพี่มันจะกลืนนํ้าลายตัวเองมั้ย555555555555555555555555555 Next.. "อยากได้คืนไม่ใช่หรอ..ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนหน่อยไหม? "
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม