ตอนที่ 10 พลาดท่า
1204 คำ
EP 10
"เชี้ยไฟ!!" แทนไทเตรียมซัดหมัดใส่หน้าของไฟนอลอีกครั้งพร้อมกับกระชากคอเสื้อแต่ชายหนุ่มกลับยื่นหน้าเข้าไปท้าทาย ก่อนที่แทนไทจะยอมลดหมัดลงเพราะนึกได้ว่ามีสิ่งสำคัญกว่านี้ต้องทำ มากกว่าการมีปัญหากับไฟนอล.. "อย่างมึงก็ได้แค่มอง ไม่มีวันได้ใจหรอก" พูดจบก็สะบัดมือออกแล้วผลักร่างหนาไปหนึ่งที
"รู้ได้ยังไงว่าได้แค่มอง..." ไฟนอลเดินตามหลังแทนไทไปติดๆ แล้ววางมือบนบ่าแกร่ง "บางทีอาจจะได้อย่างอื่นด้วยก็ได้...ใครจะไปรู้" พูดจบก็ตบไหล่ไปสองที แล้วเดินเหยียดยิ้มออกมาจากห้องนํ้าชาย ไม่สนใจสายตาของใครที่มองมา..
2 ชั่วโมงต่อมา..
โซน VIP...
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
"อ๊าา...เพิร์ธขา...ระ...แรงเลยค่ะ...อ๊ะ!" เสียงหวานครวญครางออกมาสุดจะกลั้นเมื่อร่างกายถูกกระแทกกระทั้นไม่ยั้ง มือเรียวเกาะขอบโซฟาเอาไว้ ใบหน้าสวยเฉี่ยวเหยเกอย่างเซ็กซี่ยิ่งตอกยํ้าอารมณ์ดิบเถื่อนในกายชาย
"สะ...เสียว...มากเลยค่ะ...อ๊าา...เพิร์ธ..ระเร็วอีก.."
ปึก! ปึก!
พรวด..!
"กรี๊ด...!" ดิสนีย์เกร็งกระตุกปล่อยนํ้าสีขาวขุ่นออกมา ฉะโลมแก่นกายมันวาวที่สวมถุงยางอยู่ เพิร์ธตอกอัดสะโพกใส่ไม่กี่ครั้งร่างกายก็ปลดปล่อยออกมาไล่เลี่ยกัน..
"อ๊า.." เสียงแหบพร่าคำร่างออกมาแล้วถอดแก่นกายออกจากร่อง มือหนาถอดมันออกแล้วโยนทิ้งขยะใกล้ๆก่อนจะหยิบทิชชูมาซับคราบออก
"ต่ออีกได้ไหมคะ.." หญิงสาวที่ถูกใจลีลาของชายหนุ่มหยัดกายลุกขึ้น แล้วจับฝ่ามือของเพิร์ธมาลูบไล้ที่หน้าอกตัวเอง..
ครืด...! แต่เสียงมือถือก็สั่นเครือขึ้นมาซะก่อน สายตาคมกริบปรายตามองรายชื่อก่อนจะแกะมือเธอออก
"ไปหาคนของเธอเถอะ.."
"เดี๋ยวเพิร์ธ!"
"ไว้ฉันอยากอีกเมื่อไหร่ เราค่อยเจอกัน" เพิร์ธยกมือเบรคดิสนี่ย์เอาไว้แล้วเดินผิวปากออกมาจากห้องอย่างไร้เยื่อใย แล้วกลับมาห้องเดิม..
"กี่ยกล่ะ" ไฟนอลถามพร้อมกับจุดบุหรี่สูบ..
"คงไม่จำเป็นต้องบอก"
"ปกติเห็นลากไปกินที่ห้องต่อ"
"สงสัยผัวตาม กูเลยปล่อยไป" เพิร์ธตอบไม่ใส่ใจนัก
"มีจริงเสือกไม่เปิดตัว ปล่อยเมียของตัวเองร่านไปวันๆ" ทิศเหนือเอ่ยขึ้นด้วยความแปลกใจ
"จะอะไรซะอีก ถ้ายัยนั้นไม่แอบแซ่บกับผัวคนอื่นมาเหมือนกัน ไม่งั้นจะปิดเงียบขนาดนี้หรอ" ไฟนอลเค้นยิ้มออกมา ทุกอย่างมันช่างลงล็อกให้เขาคิดซะจริงๆ ว่าที่แทนไทโกหกลูกพีชเพื่อมาผับเพราะเหตุผลอะไรกัน..
10 : 00 AM.
[ลูกพีช]
วันนี้เป็นอีกวันที่ฉันมาเรียนคนเดียว ซึ่งฉันก็ชินไปแล้วแหละกับการที่นีโม่ชอบออกเดทบ่อยๆจนถึงขั้นโดดเรียนแถมยังฝากให้ฉันเช็คชื่อ และตอนนี้ฉันก็พาร่างตัวเองมายืนเอ๋ออยู่หน้าตึกวิศวะ เพราะอะไรหน่ะหรอ ฉันก็แค่อยากได้มือถือคืนก็เท่านั้นเอง มันอยู่กับพี่ไฟนอลตั้งแต่เมื่อวานแล้ว..
"มาหาไอ้ไฟ?" ในขณะที่ฉันยืนนิ่งอยู่เสียงของใครบางคนก็ทำให้ฉันละความสนใจไปมองหน้าของบุคคลมาใหม่ นั้นก็คือพี่ทิศเหนือ..
"หนูแค่มาเอาของส่วนตัวคืนค่ะ"
"โทรศัพท์เธอหน่ะหรอ?"
"ค่ะ"
"เมื่อคืนเห็นมันหยิบขึ้นมาเล่นด้วย.." หยิบขึ้นมาเล่นงั้นหรอ กล้าดียังไงกันนะ..แล้วนี่รู้รหัสโทรศัพท์ของฉันได้ยังไงกัน?
"พี่ช่วยเอามาให้หนูหน่อยได้มั้ยคะ..หนูจำเป็นต้องใช้มัน"
"มันไม่ใช่ปัญหาของฉัน"
"...."
"ใช้ความสามารถหาทางเอาคืนเองนะ" พี่ทิศเหนือหลุบตามองเรือนร่างของฉันก่อนจะยกยิ้มมุมปากแล้วเดินล้วงถุงกางเกงผ่านหน้าฉันไป เหมือนแวะมาทำให้ฉันคิดหนักกว่าเดิม..ยืนนิ่งอยู่คนเดียวไม่กี่วินาทีฉันก็ตัดสินใจวิ่งตามหลังพี่เหนือไปจนมาหยุดอยู่ห้องชมรมที่สมาชิกมีแค่พวกพี่เขา..
"พาสาวที่ไหนมา?" หนึ่งในสองคนนั้นเลิกคิ้วถาม ท่าทางแพรวพราวเจ้าชู้แบบนั้นทำให้ฉันมั่นใจว่าคือพี่เพิร์ธ..
"ดูเอาเองก็แล้วกัน" พูดจบเขาก็ปรายตามองฉันเล็กน้อยแล้วเดินหายเข้าไปข้างใน...ฉันจึงตัดสินใจเดินตามแต่..
ปึก!
"อ๊ะ!?" หน้าผากกลับชนเข้ากับแผงอกแกร่งของใครบางคนเข้า จนร่างแทบเซล้มดีที่พยุงตัวเองไว้อยู่ ฉันค่อยๆเงยหน้ามองก็ต้องรีบหลับตาแน่นเพราะควันบุหรี่ถูกเป่ารดใบหน้าเต็มๆ แกล้งฉันได้ทุกสถานการณ์แบบนี้คงเป็นใครไม่ได้นอกจากพี่ไฟนอล..
"แค่กๆ"
"คิดถึงฉันหรอ มาถึงมหาลัยปุ๊บมาหาทันทีเลย"
"หนูไม่ได้มาทะเลาะกับใคร ที่มาเพราะต้องการของส่วนตัวคืน"
"โทรศัพท์?"
"ค่ะ...ขอคืนด้วย" ฉันแบมือขอคืนแต่..
หมับ!
ปั้ง!
"พวกมึงออกไปก่อน.." พี่ไฟนอลปัดมือไล่เพื่อนตัวเองออกไป ก่อนที่สามคนนั้นจะมองหน้ากันเหมือนรู้ๆกันอยู่ แล้วพากันลุกขึ้นจากโซฟาอย่างง่ายดาย ทำให้ภายในห้องเหลือเพียงแค่เราสองคน..
"พี่จะทำอะไร.."
"อยากได้คืนไม่ใช่หรอ..ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนหน่อยไหม?" ไม่พูดเปล่าร่างหนาก็เดินมานั่งโซฟาพร้อมกับหมุนมือถือฉันเล่น..
"ข้อแลกเปลี่ยนอะไรอีก..พี่จะแกล้งอะไรหนู"
"มีสมองก็ช่วยคิดเอาว่าควรแลกด้วยอะไร" ตอบพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปาก สิ่งเดียวที่พี่ไฟนอลต้องการจากฉันมันมีแค่อย่างเดียวคือเซ็กส์ แล้วตอนนี้ฉันเลือกอะไรได้บ้างนอกจากต้องแบกความลำบากใจเดินไปนั่งบนตักของเขาแล้วยื่นหน้าเข้าไปประกบจูบอย่างจำใจ..
ฉันแตะปากพี่เขาอยู่แบบนั้นก่อนจะรับรู้ถึงมือหนาที่ยกตัวฉันขึ้นควบเอวแล้วดันท้ายทอยฉันกดลง ลิ้นหนาสอดแทรกเข้ามาดูดปากด้วยความหิวกระหาย ฉันหลับตาแน่นเผยอริมฝีปากรับรสจูบเร่าร้อนขอบตาเริ่มร้อนผ่าวเหมือนจะร้องไห้ออกมาตลอดเวลา จนพี่ไฟนอลสะใจแล้วยอมถอนจูบออก..
"อะ...เอาคืนได้รึยัง"
"มากกว่าจูบแล้วฉันจะคืนให้.."
"พอเถอะ..หนูขอร้อง"
"แต่เธอใจเต้น...แสดงว่าเธอหวั่นไหวและต้องการมากกว่าจูบเหมือนกัน.." ฉันหลุบตามองตํ่า ก่อนที่ความรู้สึกตรงฝ่ามือจะถูกมือหนาจับขึ้นมาทาบที่หัวใจ..อ่า...แล้วมันก็เต้นแรงจริงๆด้วย ฉันเกลียดความรู้สึกแบบนี้จัง..
"ผู้หญิงเวลาอยู่ใกล้ผู้ชายมันก็ใจเต้นกันทุกคนแหละ.."
"หรอ..?"
"...."
"แต่กับฉันดูเหมือนว่ามันจะเต้นแรงผิดปกตินะ.."
.
.
.
น้องอย่าพึ่งหวั่นไหว อิพี่มันหลอกกินหนูอยู่5555555555555555555555555555555
- ผู้เขียน
