ตอนที่ 07 เมียเขามันเร้าใจ NC+++

1482 คำ
EP 07 "อึก.." "....เธอคิดว่าระหว่างกระบอกปืนกระแทกเข้าร่าง...กับท่อนเอ็นฉันอันไหนมันจะทรมานกว่ากัน?" "...." ดวงตากลมโตสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว แต่ผมไม่สนใจเอื้อมมือหยิบกระบอกปืนสั้นที่อยู่ในลิ้นชักออกมาแล้วไล่ลงมาตามหน้าท้องแบนราบจนถึงสะดือ ยิ่งเพิ่มความตื่นตระหนกให้เธอ... "แต่ฉันว่าสำหรับเธอ...ควรได้รับมันทั้งสองอย่างโดนท่อนเอ็นก่อนค่อยจบที่กระบอกปืน :)" "อย่าทำอะไรแบบนั้นเลยนะ...หนูขอร้อง" ผมสะบัดหน้ายัยนี้ออก จนใบหน้าเธอหันไปตามแรง หยดนํ้าสีใสหยดออกจากดวงตากลมโต อ่า...เห็นนํ้าตายัยนี้แล้วทำไมรู้สึกดีจังนะ สะใจเป็นบ้า.. [END...] "เก็บเสียงที่เอามาขอร้องฉันไว้ครางจะดีกว่า...มันจะสบายหูกว่านี้" ไฟนอลยกยิ้มมุมปากแล้วกระชากคนตัวเล็กลงบนโซฟาตัวยาว ชายหนุ่มจัดการล็อกตัวเธอไว้ด้วยท่อนแขนตัวเองแล้วจัดการกระชากเสื้อยืดตัวโคร่งออกจากร่างเล็ก.. "ฮึก...ไม่ว่าจะยังไงพี่ก็จะไม่เลิกยุ่งกับพวกเราใช่ไหม.." "จนกว่าไอ้เหี้ยแทนจะอกแตกตาย" เพี๊ยะ! "อึก..." ลูกพีชสะดุ้งตกใจ เมื่อชายหนุ่มดีดสายเสื้อในใส่แผ่นหลังเนียนแรงๆ เธอพยายามดิ้นต่อต้านเร้าๆ แต่กลับถูกสายตาดุๆมองมาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ.. "ดิ้นอีกที...คงต้องใช้อุปกรณ์เสริม โซ่ หรือแซ่ดี?" "มะ...ไม่เอา" "ไม่เอาก็อยู่นิ่งๆ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ" ข่มขู่คนใต้ร่างเสร็จ มือหนาก็จัดการถอดท่อนล่างเธอออกจนหมดเผยให้เห็นสองกรีบขาวนวลสู่สายตา ที่ได้สัมผัสเมื่อกลางวันและติดใจจนหาทางออกไม่เจอ.. "....ฮึก...อย่าบอกเรื่องนี้กับพี่แทนนะ" "ทำไม? กลัวมันบอกเลิกหรอ" "...." "รักมันมากจนไม่อยากเลิก...?" "พี่แทนเขาไม่ใจร้ายเหมือนพี่.." ลูกพีชกัดฟันตอบโต้ เธอหลับตาเเน่นเพราะรู้สึกอับอายและเกลียดตัวเองที่ทำอะไรให้มันดีกว่านี้ไม่ได้ ถ้าแทนไทรู้ มีอยู่อย่างเดียวคือเธอต้องยอมเลิก หญิงสาวไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้น ไม่อยากให้แทนไทเสียใจ และผิดหวังกับเธอแต่สถานการณ์ตอนนี้มันบีบรัดให้เธอจนตรอกต้องยอมเสียตัวให้คนป่าเถื่อนอีกครั้ง... "แบบนี้สินะ ถึงหลงมันหัวปักหัวปำ" "...." "แต่ฉันจะบอกอะไรให้...ยังไงผู้ชายอย่างมันเธอรู้จักยังไม่ดีพอหรอก" "หนูรู้จักพี่แทนดี.." "แล้วลึกซึ้งเท่าฉันไหม?" คนตัวเล็กกำหมัดแน่น อยากจะซัดหมัดเข้าปากของชายหนุ่ม ที่ชอบพ่นวาจาให้เธอไม่พอใจอยู่เรื่อย.. "...ยอมรับมาเถอะ ว่าฉันกับเธอเราลึกซึ้งกันมากและมันก็จะลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆจนเธอปฏิเสธไม่ลง.." ริมฝีปากร้อนงับเข้าที่ใบหูขาวสะอาดเบาๆ แล้วเลื่อนมาคลอเคลียกับพวงแก้มเปื้อนคราบนํ้าตา ชายหนุ่มสูดดมกลิ่นกายหอมหวานปานจะกลืนกิน ก่อนจะเริ่มใบหน้ามากดจูบแรงๆ ที่ริมฝีปากแดงระเรื่อ...แต่คนตัวเล็กกลับไม่ยอมเปิดทาง ส่งผลให้ชายหนุ่มกัดกรีบปากเธอสุดแรง.. "อื้อ! " ลูกพีชเผลอร้องตกใจด้วยความเจ็บแสบ จังหวะนั้นลิ้นสากก็สอดเข้ามาเกี่ยวพันกับเรียวลิ้นบางดูดชิมความหวานจากอุ้งปากเล็กอย่างมูมมาม.. มือหนาไม่อยู่นิ่งลูบไล้ตามเนินอวบแล้วสอดนิ้วเข้าไประหว่างสองกรีบเคลม ควักนํ้าหล่อลื่นออกมาเป็นจังหวะ จนใบหน้าหวานใต้ร่างบิดเบี้ยวด้วยความรู้สึกกระสัน เรียวขาพยายามปัดป่ายหลีกเลี่ยงสัมผัส แต่เมื่อสบตากับชายหนุ่มบนร่างเธอกลับเกร็งร่างนิ่ง รับสัมผัสน่ารังเกียจ.. "อ๊ะ..!" "ทำตัวเหมือนรังเกียจฉัน แค่นิ้วกลับดูดซะแน่น.." "ป่าเถื่อน..." ลูกพีชพ่นคำด่าใส่ใบหน้าหล่อเหลา แต่ทวาไฟนอลกลับไม่สะทกสะท้านอะไร มือหนาถลำลึกใส่โพรงนิ่มจนร่างเล็กกระตุกเร้าๆด้วยความเจ็บแสบ..กลิ่นคาวเลือดยังลอยคละคลุ้งอยู่ในปาก.. "ปากดีแบบนี้ต้องหาอะไรอุดปาก.." "...." "....ไอ้นี่มันคงจะอัดเต็มอุ้งปากเธอน่าดู" พูดจบมือหนาก็ชักแก่นกายสองสามรอบ จนมันเริ่มชูชันและพองตัวมากกว่าเดิม.. หมับ! "อื้อ...ฮึก" เรือนผมดำขลับถูกกระชากลุกจากโซฟา ไฟนอลกดร่างเธอให้นั่งคุกเข่าบนพื้น มือหนาจับท่อนเอ็นขนาดใหญ่จ่อใส่โพรงปากเล็ก... "ไม่เอาแบบนี้นะ...อื้อ!" "....อ๊า" "...." ลูกพีช ช้อนดวงตาที่เปียกชุ่มด้วยหยาดนํ้าสีใสมองชายหนุ่ม ที่กำลังขยํ้าเรือนผมเธอและดึงเข้าออกเป็นจังหวะ....คนตัวเล็กพยายามอ้าปากรับขนาดที่ใหญ่กว่าอุ้งปากหลายเท่าอย่างยากลำบาก แต่ถึงยังแก่นกายก็เข้ามาในโพรงปากเธอเพียงครึ่งท่อนเท่านั้น.. ปั๊บ! ปั๊บ! ปั๊บ! ปั๊บ! "....อ๊า...รู้สึกดีฉิบหาย" ใบหน้าหล่อเหลาเชิดขึ้น ท่อนแขนยังคงจับศีรษะทุยโยกเป็นจังหวะ ส่งผลให้ใบหน้าหวานแดงกํ่าด้วยความทรมาน นํ้าหล่อลื่นไหลทะลักทั่วอุ้งปาก เปลือกตาคู่สวยหลับแน่น เมื่อความยาวไหลถลำลึกลงมาถึงลำคอ มือบางจับต้นขาของชายหนุ่มพยุงร่างเอาไว้อย่างทุลักทุเล.. อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก! "...ไม่ไหวละแม่ง" "ฮึก.." ไฟนอลกระชากศีรษะเธอออก แล้วอุ้มคนตัวเล็ก มานั่งบนโซฟามือหนาชักแก่นกายตัวเองด้วยอารมณ์ปรารถนาที่กำลังพุ่งกระฉูด.. "ถ่างขาออก" สวบ!! "โอ๊ย..!" ใบหน้าหวานส่ายไปมาต่อต้านสัมผัส เมื่อเรียวขาถูกท่อนแขนกำยำแยกออกกว้าง ก่อนจะกระแทกความใหญ่โตเข้ามาระหว่างสองกรีบสุดลำครั้งเดียว.. ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ๆๆๆ "อ๊า...จะ...จุก...บะ...เบา..อื้อ!" "....ฉันไม่เคยเบาตอนอยู่บนเตียง" "พี่ไฟ...หนูเจ็บ...อึก" ดวงตากลมโตช้อนมองคนบนร่างด้วยแววตาสั่นระริก มือบางจิกลงที่บ่าแกร่งแน่น มือหนาจับเอวขอดเอาไว้แน่นแล้วตอกอัดแก่นกายเข้าร่างเธอไม่หยุดจนโซฟาดังประสมผสานกับเสียงลมหายใจหนักๆของสองร่าง.. "...เธอเจ็บแต่ฉันเสียว มันเกี่ยวอะไรกับฉัน?" "เบาหน่อยได้ไหมคะ...อ๊ะ!" "...." ไฟนอลเมินคำพูดของคนที่กำลังขย่มอยู่ แล้วหันไปมองทางอื่นแทน เพราะลูกพีชกำลังทำให้ชายหนุ่มตบะแตกกว่าเดิมด้วยการกัดปากแล้วมองด้วยสายตา...อ้อนๆ "อื้อ...มะ...ไม่ไหวแล้ว...จุก...ฮึก" "ถ้าจะขอให้ฉันหยุดตอนนี้หยุดคิดไปได้เลย.." "หนูจุกจริงๆนะ...อ๊ะ...โอ๊ย! " ใบหน้าหวานเหยเกไปด้วยความจุกเสียว...แต่เธอไม่สามารถทนแรงมหาศาลนี้ได้ เลยเลือกที่จะขอร้องให้คนบนร่างเบาลง.. "จุกมากก็ทำเอง.." พูดจบเอวสอบก็หยุดกระแทกแล้วอุ้มร่างเธอทั้งที่ยังสอดใส่กันอยู่แบบนั้นมานั่งบนเตียงนอนแทนโดยมีคนตัวเล็กนั่งอยู่บนตัก.. "เร็วสิ...หรือจะให้ฉันทำเอง?" "...." ลูกพีชไม่มีทางเลือกเธอหลับตากลํ้ากลืนแล้วออกแรงโยกสะโพกเบาๆบนตักของคนตัวโต.. ปั๊บ! ปั๊บ! ปั๊บ! ปั๊บ! "อ๊ะ...อ๊า!" "จะจูบก็จูบไม่ต้องมาคลอเคลีย...รำคาญ" "ปะ...ป้าวนะ...หนูไม่ได้อยากจูบ" ใบหน้าหวานส่ายปฏิเสธพร้อมกับคำตอบตะกุกตะกัก.... "แล้วมาคลอเคลียปากฉันทำไม?" "หนูขอโทษ.." ตอบพร้อมกับใบหน้าที่เห่อร้อนขึ้นมาเมื่อตัวเองเผลอเอาจมูกเล็กๆนั้นไปคลอเคลียกับริมฝีปากของชายหนุ่ม มือบางสเปะสปะไม่อยู่กับที่... "เสียวมากก็จูบ...อย่าลีลา" "อ๊า...อ๊ะ...โอ๊ย...อื้อ!" "...ทีหลังรับมือฉันให้ไหว อย่าอ่อนหัดแบบนี้" "อื้อ!" ไฟนอลจับมือเล็กมาคล้องคอตัวเองแล้วเป็นฝ่ายประกบจูบเธอมือหนาดันท้ายทอยหญิงสาวกดลง ใบหน้าเบือนรับองศาให้จูบถนัดขึ้น...ยิ่งจังหวะที่คนบนร่างกระแทกลงมาลมหายใจหนักๆของสองร่างก็เล็ดลอดออกมาแรงกว่าเดิม...ก่อนที่ลูกพีชจะเป็นฝ่ายผละออก แต่ใบหน้ายังคงห่างกันไม่ถึงคืบ.. "ซี๊ด...!" "อื้ออ!! ...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ" "กระแทกลงมาแรงๆเธอกำลังจะเสร็จแล้ว.." "ระ...แรงเลยหรอคะ?" "เออไงว่ะ...อย่าโง่" ไฟนอลสบถออกมาอย่างเหลืออดพร้อมกับกัดฟันแน่น ชายหนุ่มยกสะโพกกลมกลึงขึ้น แล้วกระเด้งเอวสวนขึ้นไปถี่ๆ.. ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ๆๆๆๆ "กรี๊ด...อ๊าา!! ...พี่ไฟ...อ๊ะ.." "ครางชื่อกูแบบนี้เดี๋ยวแม่งไม่ได้นอน.." . . . ไม่แน่ใจแล้วว่าพี่มันอยากเอาชนะหรือชอบน้องจริงๆ55555555555555555555555555 Next.. "แตกในทุกรอบขนาดนั้น ไม่เรียกว่าผัวจะเรียกว่าอะไร? "
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม