ตอนที่ 11 ให้เรียกพี่ 2
525 คำ
“ไปกันเถอะอาย”
เขาลุกขึ้นกุมมือสาวสวยไว้ในมือไม่ยอมปล่อย แล้วจูงมือเธอเดินชมทะเลสวยไปด้วยกัน อารียาแอบมองมือใหญ่ที่กุมมือตัวเองอยู่ ความอบอุ่นที่ส่งผ่านทำให้ใจเธอเป็นสุขเหลือเกินจนต้องระบายยิ้มออกมา พอเงยหน้าขึ้นมาก็สบเข้ากับแววตาที่แสนหวาน ใบหน้าของเธอจึงเห่อร้อนอีกครั้ง เธอก้มหน้าหลบตาแล้วเดินไปพร้อมกับเขาเงียบ ๆ ทั้งที่หัวใจกำลังเต้นโครมคราม คิดว่าเวลานี้คงเป็นห้วงฝันแน่ ๆ
ทั้งคู่เดินมาถึงฟรอนต์ของโรงแรม บริณัยบอกให้อารียานั่งรอที่ล็อบบี้ ส่วนตัวเขาเดินไปจัดการติดต่อเรื่องที่พัก เขาแจ้งชื่อกับพนักงานต้อนรับ อีกฝ่ายก็คีย์ชื่อเขาเพื่อหาข้อมูลการจอง
“สวัสดีครับคุณบริณัยนะครับ จองห้องสวีทบีชฟรอนต์เอาไว้นะครับ” พนักงานหนุ่มพูดอย่างสุภาพนอบน้อมเป็นพิเศษ เพราะคนที่จองห้องที่ดีที่สุดของรีสอร์ตที่ราคาต่อคืนเป็นหมื่นได้ย่อมไม่ธรรมดา
เมื่่อทำการเช็กอินเรียบร้อยแล้ว พนักงานอีกคนก็นำแขกวีไอพีพร้อมกับขนสัมภาระของลูกค้าทั้งสองไปยังห้องพักที่จองไว้
“นี่คีย์การ์ดกับบัตรทานอาหารครับ” พนักงานยื่นคีย์การ์ดซึ่งถูกสกรีนตราสัญลักษณ์ของรีสอร์ตเป็นพิเศษและซองวีขาวสะอาดตาให้บริณัยหลังจากที่วางกระเป๋าของลูกค้าในห้องเสร็จแล้ว เขาแนะนำบริการต่าง ๆ ตามกฏของโรงแรม และรอฟังว่าลูกค้ามีสิ่งใดขาดเหลืออีกหรือไม่
บริณัยรีบยื่นธนบัตรสีเทาให้กับพนักงาน ปกติบริณัยจะทิปหนัก ๆ เช่นนี้เสมอ แต่วันนี้เขาอารมณ์ดีกว่าถูกวันจึงให้มากเป็นพิเศษ และเขาอยากจะมีเวลาส่วนตัวกับอารียาใจแทบขาดแล้ว
พนักงานหนุ่มเอ่ยขอบคุณลูกค้าสุดวีไอพีแล้วขอตัวไปอย่างนอบน้อม เขาดูเหมือนจะเข้าใจลูกค้าดี เพราะส่วนใหญ่ลูกค้าที่มาเป็นคู่มักจะเป็นอย่างนี้กันทั้งนั้น
ประตูห้องถูกปิดลง บริณัยจึงเดินเข้าไปหาอารียาที่กำลังยืนชื่นชมวิวอยู่ ก่อนที่จะถึงตัวเขาหยุดเดิน และมองหญิงสาวอย่างเต็มตา เธอยืนอยู่ตรงประตูกระจกบานเลื่อนที่เปิดแง้มออกให้ลมทะเลพัดเข้ามา ผ้าม่านโปร่งบางสีขาวพลิ้วไหวราวกับกำลังรอคอยต้อนรับ ภาพตรงหน้าช่างทำให้เธอดูงดงามบริสุทธิ์จนบริณัยยิ้มมองอย่างรักใคร่
เธอดูเหมือนจะไม่รู้ตัวเอาเสียเลยเพราะสายตามัวแต่จับจ้องอยู่กับทัศนียภาพตรงหน้า หน้าตาแช่มชื่นนั้นแสดงให้เห็นว่าเธอคงจะถูกใจกับห้องพักนี้ ห้องนี้เรียกได้ว่าวิวสวยที่สุดของรีสอร์ต เพราะเป็นห้องที่ดีที่สุด ราคาแพงที่สุด เพราะมันยื่นออกไปเรียกได้ว่าจะติดกับทะเล และสามารถชมวิวได้ถึงสามร้อยหกสิบองศา เขายอมจ่ายโดยไม่คิดอะไรทั้งนั้น คิดเพียงแต่ว่าเขาอยากทำให้ผู้หญิงที่เขารักประทับใจมากที่สุดเป็นพอ
- ผู้เขียน
