พันธนาการซ่อนรัก

ตอนที่ 6 เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ 1

ที่ห้างสรรพสินค้า

เฌอริมากำลังเดินเลือกเสื้อผ้าในร้านเสื้อผ้าแบรนด์เนมหรูอย่างมีความสุขพร้อมกับเพื่อนรักอย่างอารียาที่ปรับอารมณ์ของตัวเองได้แล้วและกลับมาทำหน้าที่เพื่อนรักของเฌอริมาเหมือนปกติ

“สวยมั้ยอาย” เฌอริมาหยิบเสื้อสูทสีชมพูกะปิมาทาบบนตัว

“สวยสิ ทรงนี้เข้ากับเธอมากเลยริมา” อารียาชื่นชมเสื้อตัวสวยที่เฌอริมาเลือกมา เพื่อนของเธอเป็นที่มีรสนิยม ทั้งยังเป็นคนรูปร่างดี ใส่อะไรก็ดูสวยเซ็กซี่ไปเสียหมด เรียกง่าย ๆ ว่าแม้เสื้อยืดกางเกงยีนธรรมดาที่ไม่ใช่ของแบรนด์เนมจากดีไซเนอร์ชื่อดัง ทว่าเมื่ออยู่บนตัวของเฌอริมาแล้ว เสื้อผ้านั้นกันกลับโดดเด่นกลายเป็นของที่ดูแพงขึ้นมาทันที

“ไหนดูซิ” เฌอริมาหันกลับมาเอาชุดที่อยู่ในมือทาบลงบนตัวของอารียาแทน

“สวยจัง” อารียาพูดเมื่อเห็นเสื้อตัวสวยแบบใกล้ตา เธอลูบไปบนเนื้อผ้าที่เรียบเนียนอย่างหลงใหล เป็นธรรมดาของผู้หญิงที่ชื่นชอบเสื้อผ้าสวย ๆ

“ฉันซื้อให้ ตัวนี้เหมาะกับเธอมาก” เฌอริมาพูดจบก็เรียกพนักงานให้มารับเสื้อสูทไปคิดเงินพร้อมกับชุดอื่น ๆ อีกสิบกว่าชุดที่เธอเลือกไว้แล้วโดยไม่สนใจคำทักท้วงของอารียา

“ไม่ต้องหรอกริมา เสื้อราคาแพงขนาดนั้นฉันรับไม่ได้จ้ะ” อารียารีบปฏิเสธเมื่ออีกฝ่ายต้องจ่ายเงินเกือบหมื่นให้กับเสื้อผ้าของเธอ

“นี่สาวสวย เธอเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของฉันและยังทำงานเป็นเลขาฯ แฟนฉันอีกนะ รู้มั้ยว่าบลูสบายขึ้นแค่ไหนที่ได้เธอช่วยงานน่ะ อีกอย่างเธอก็ต้องดูสวยให้สมกับแฟนฉันด้วยนะจ๊ะ เลขาฯ ผู้บริหารก็เหมือนเป็นหน้าเป็นตาให้บริษัท แค่นี้ไม่เยอะเลย ฉันอยากให้มากกว่านี้ด้วยซ้ำ”

เธอรู้ว่าอารียาเป็นคนเก่ง หลาย ๆ โปรเจกต์ที่ประสบความสำเร็จ ความละเอียดรอบคอบของอารียาก็มีส่วนช่วยเหลือบริณัยไม่น้อย แต่ถึงอย่างนั้นอารียาก็เป็นได้แค่เลขาฯ มิอาจใฝ่สูงมาเทียบตัวเธอที่เป็นถึงคู่หมั้นได้ เธอตั้งใจทำดีกับเพื่อนคนนี้ให้มากเพราะลึก ๆ แล้วเธอเกลียดอารียาเหลือเกิน หากเทียบกันตามตรง เธอเหนือกว่าอารียาทุกอย่าง แต่ตั้งแต่สมัยเรียนไม่ว่าใครก็ต้องเห็นอารียามาก่อนเสมอ สาวเรียบร้อยอ่อนหวานน่าทะนุถนอมเหรอ เชอะ! ดังนั้นเมื่อเธอได้มาติดต่อธุรกิจกับบริณัย และเธอถูกใจเขาตั้งแต่แรกเห็น เธอจึงไม่ลังเลที่จะให้พ่อแม่บังคับให้เกิดการหมั้นหมายระหว่างทั้งคู่เกิดขึ้น แม้เธอจะมองออกว่าความรู้สึกระหว่างบริณัยกับอารียานั้นเกินเลยกว่าเจ้านายกับลูกน้อง แต่ก็ช่วยไม่ได้ที่ทั้งคู่เลือกที่จะไม่แสดงออกเอง มันอาจจะดูไม่เหมาะสมหากทั้งคู่เลือกที่จะเปิดเผยความรู้สึกต่อกันและคบกันอย่างเปิดเผย แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร แต่ในเมื่อทั้งคู่เลือกที่จะคงสถานะเจ้านายกับลูกน้องเอาไว้ เธอจึงไม่ผิดที่จะฉวยโอกาสนี้เอาไว้ก่อน เธอมีความสุขนักยามเห็นสีหน้ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออกของอารียายามเมื่อเธอแสดงความรักกับบริณัย และเธอฉลาดพอที่จะทำเฉยและทำดีต่อเพื่อนรักคนนี้ให้มาก ๆ ให้ความรู้สึกผิดกัดกินใจอีกฝ่ายไปเถอะ

เฌอริมาแตะไหล่ของอารียาเบา ๆ ก่อนจะเดินตามพนักงานไปที่เคาน์เตอร์คิดเงิน โดยทำเป็นไม่เห็นว่าอารียาเจ็บปวดกับคำว่าแฟนที่เธอจงใจเน้นย้ำออกมา

ขณะที่เฌอริมาง่วนอยู่กับการจ่ายเงิน อารียาก็ปรายตามองเงาสะท้อนของตัวเองที่ใบหน้าหม่นเศร้าไม่สดใสผ่านกระจกเงาที่อยู่ด้านข้าง เธอเป็นอะไรไปนะ ถึงปล่อยให้มารร้ายทาบทับตัวเองไปมากขนาดนี้ จากนั้นก็ฝืนยิ้มให้กับตัวเองอย่างแนบเนียน

เลิกคิดหวังในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ได้แล้ว แค่กลับไปเป็นเพื่อนของเฌอริมา เพื่อนที่ดีที่สุดของเธอไงอาย...

เธอคิดในใจก่อนจะก้าวไปหาเฌอริมาที่เคาน์เตอร์ของร้าน

ทั้งสองคนเดินเข้าร้านนั้นออกร้านนี้ ราวกับได้ของฟรี ก่อนจะหยุดไปพักรับประทานอาหารกันที่ร้านอาหารญี่ปุ่นในห้างแห่งนั้น

“ขอบใจนะอายที่มาชอปเป็นเพื่อนน่ะ” เฌอริมาเอ่ยปากหลังจากสั่งอาหารไปหลายเมนู

“ฉันสิต้องขอบใจเธอมากกว่า มาเป็นเพื่อนไหงได้ของเต็มมือได้ล่ะ” อารียาหัวเราะเบา ๆ พูดคุยกับเพื่อนรักอย่างเช่นปกติ

“นี่ถ้าเธอไม่ใช่คนขี้เกรงใจ ฉันจะซื้อกระเป๋าให้สักใบจริง ๆ นะ”

เฌอริมาตั้งใจอย่างที่ว่าจริง ๆ เธอไม่ได้คบเพื่อนแค่อารียาเท่านั้น แต่เพื่อนคนอื่นมักจะเป็นเพื่อนกินเพื่อนเที่ยวที่หวังเกาะเธอมากกว่า ไม่เหมือนกับอารียาที่จริงใจทั้งต่อหน้าและลับหลัง เพื่อนเธอคนนี้ไม่เคยเรียกร้องให้เธอจ่ายเงินซื้ออะไรให้เลย หรือไปกินอะไรด้วยกันก็มักจะเป็นฝ่ายออกปากให้หารกันจ่ายคนละครึ่งแม้ว่าฐานะของเธอจะสู้ตนเองไม่ได้ก็ตาม ดังนั้นส่วนใหญ่เธอเองจะเป็นฝ่ายที่ซื้อของให้กับอารียาด้วยความเต็มใจเสียมากกว่า และทุกครั้งอีกนั่นแหละที่ต้องได้รับคำตำหนิอย่างแสนงอนจากเพื่อนว่าไม่ต้องซื้อให้ แต่เธอก็มีวิธีให้เพื่อนรับของเอาไว้ เธอยอมรับว่าอารียาเป็นเพื่อนที่แสนดีของเธอจริง ๆ แต่เธอก็ยังระงับความริษยาที่มีต่ออารียาไม่ได้ โดยเฉพาะเรื่องของบริณัย ซึ่งเธอยอมไม่ได้เด็ดขาด

“พูดอะไรของเธอ ฉันไม่ได้ชอบใช้ของแพงขนาดนั้นสักหน่อย” อารียาค้อนกลับ

“สำหรับเธอมันแพง แต่สำหรับฉันเขาเรียกว่าคุ้มค่าจ้ะที่รัก”เฌอริมาหยิกแก้มยุ้ย ๆ ของอารียาด้วยความเอ็นดู

แต่ทว่ายิ่งเฌอริมาทำดีกับตนมากเท่าไหร่ อารียาก็ยิ่งรู้สึกผิดมากเท่านั้น

อย่าทำดีกับฉันให้มากเลยริมา...

อารียาคิดในใจอย่างอดสู และพยายามแค่นยิ้มตอบเพื่อนสาวด้วยความรักและจริงใจแบบที่เพื่อนจะต้องมอบให้กัน