บทที่ 3
1336 คำ
ในขณะที่เจ้าหน้าที่ตำรวจทุกนายต่างก็วิพากษ์วิจารณ์ถึงความร้ายกาจ เรืองอำนาจของดอนผู้ยิ่งใหญ่ รีจินา ผู้กองสาวได้แต่กำมือแน่น กัดเม้มริมฝีปากจนห้อเลือด เพื่อไม่ให้หยาดน้ำตาและเสียงสะอื้นแห่งความเสียใจเล็ดลอดออกมาให้ทุกคนได้ยิน
“ในเมื่อเราไม่รู้จักใบหน้าที่แท้จริงของไอ้ดอนคาร์ล แล้วพวกเราจะจับมันได้ยังไงล่ะครับท่านผู้การ”
คำถามที่หลุดมานั้น เกิดจากความสงสัยของผู้กองเลอโอเน จนแล้วจนรอดก็ยังมองไม่เห็นหนทางที่จะจับกุมดอนผู้ยิ่งใหญ่คนนี้ได้ ซึ่งอย่าว่าแต่จับกุมเลย แค่เข้าใกล้อาณาบริเวณของดอนคาร์ล เขาก็มองไม่เห็นวี่แววว่าจะเข้าใกล้เจ้าพ่อคนนี้ได้หรือเปล่า
“ผมจะส่งคนของเราเข้าไปล้วงข้อมูล ติดตามความเคลื่อนไหวของดอนคาร์ล ระหว่างนี้พวกเราทุกคนต้องวางแผนอย่างรัดกุม และทันทีที่สบโอกาสประจวบเหมาะ พวกเราที่อยู่ทางนี้ จะต้องลงมือตะครุบตัวเจ้าพ่อทุกรายให้อยู่หมัด”
ท่านผู้บังคับการเลสซันโดรบอกแผนการ ที่ตนเองนั้นตระเตรียมขบคิดมานานหลายเดือนแล้ว ซึ่งกว่าจะวางแผน ควานหาตัวเจ้าหน้าที่ตำรวจที่เหมาะสมเพื่อมาทำงานนี้ได้ เล่นเอาเขาปวดหัวจนแทบต้องเผ่นไปนอนอยู่โรงพยาบาล
เมื่อคิดออกและรู้แล้วว่าควรส่งใครไปทำงานนี้ดี ท่านก็ไม่ลังเลที่จะเรียกประชุมเป็นการด่วน เพราะงานนี้รอช้าไม่ได้แม้วินาทีเดียว
“ท่านผู้การบอกว่าจะส่งคนของเราไปล้วงข้อมูลของไอ้ดอนคาร์ล ไม่ทราบว่าท่านจะส่งใครไปครับ”
นายตำรวจยศสารวัตรหลุดปากเอ่ยถามด้วยความสงสัย พลางหันซ้ายแลขวากวาดสายตามองรอบๆ ห้องประชุมแห่งนี้ ว่าท่านผู้บังคับการจะส่งใครไปเป็นสายสืบล้วงข้อมูลจากดอน ออฟ ดอนผู้ยิ่งใหญ่
และเมื่อสายตาคมกริบของท่านผู้บังคับการจ้องมองแน่นิ่งยังผู้กองสาวแสนสวย ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ ตัวท่าน เหล่าตำรวจยศสูงมีดาวประดับบนบ่าหลายดวง ต่างก็มองหน้ากันด้วยความคาดไม่ถึงว่าท่านผู้บังคับการจะเลือกผู้กองรีจินาให้ไปทำงานใหญ่ในครั้งนี้
ส่วน ร.ต.อ.หญิงรีจินา พอรู้สึกตัวว่าสายตาทุกคู่ในห้องประชุม จ้องมองมายังตัวเธอเขม็ง ก็เงยใบหน้าอันงดงามขึ้นมองหน้าท่านผู้บังคับการ ก่อนจะเอ่ยถามเสียงราบเรียบไม่บ่งบอกอาการตกใจแม้แต่นิดเดียว
“ท่านผู้การจะให้รีจินาทำงานนี่ใช่ไหมคะ”
“ใช่...ผู้กองรีจินา”
ท่านผู้บังคับการรับคำเสียงเข้ม สร้างความแปลกใจและคาดไม่ถึงให้กับนายตำรวจทุกนายอีกครั้ง จากนั้นท่านก็เอ่ยบอกเหตุผลแค่เพียงประการเดียวให้ลูกน้องใต้อาณัติล่วงรู้
“สายสืบของผมได้ข่าวมาว่าที่คฤหาสน์ของดอนคาร์ล กำลังขาดแม่ครัวฝีมือดี และลูกน้องคนสนิทของมันกำลังควานหาแม่ครัวที่สามารถทำอาหารไทยได้ ผมคิดว่าโอกาสกำลังเป็นของพวกเราแล้ว ผมจะส่งผู้กองรีจินาไปเป็นแม่บ้านในคฤหาสน์ของดอนคาร์ล”
“ท่านจะส่งผู้กองรีจินาเข้าไปในบ้านหลังนั้นด้วยวิธีใด ไม่ให้ดอนคาร์ลรู้และสงสัยว่าผู้กองรีจินาเป็นตำรวจของหน่วยเรา”
ผู้กองเลอโอเนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงหวาดหวั่น ไม่กล้าฟันธงว่าผู้กองรีจินาจะรับทำงานนี้ เพราะการเข้าไปเป็นสายลับในคฤหาสน์ของดอนคาร์ล ก็เท่ากับเป็นการฝากชีวิตทั้งชีวิตไว้กับความตาย ซึ่งไม่รู้ว่าจะถูกยมบาลกระชากวิญญาณให้หลุดออกจากร่างในวินาทีใด
“เรื่องที่ว่าจะส่งผู้กองรีจินาเข้าไปในคฤหาสน์มาโก้ร์ได้ยังไงนั้น พวกท่านไม่ต้องเป็นห่วง ผมพอจะมีคนคอยช่วยเหลือเรื่องนี้อยู่แล้ว ส่วนที่ว่าดอนคาร์ลจะจับได้หรือไม่ว่าผู้กองรีจินานั้นเป็นตำรวจของหน่วยสืบสวนกลางฯ มันก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของผู้กอง ซึ่งผมเชื่อว่าผู้กอง
รีจินาต้องทำได้อย่างแน่นอน และอีกอย่างคงไม่มีใครสงสัยหรอกว่าผู้กองเป็นสายลับเป็นตำรวจของอิตาลี เพราะปกติแล้วผู้กองไม่เคยเผยตัวให้ใครรู้อยู่แล้ว จริงไหมครับผู้กองรีจินา”
ท่านผู้บังคับการเลสซันโดร เต็มไปด้วยความมั่นใจว่า ผู้กองสาวหุ่นนางแบบจะเอาตัวรอด และสามารถปกปิดฐานะอันแท้จริงของตนเองได้ อีกทั้งยังมั่นใจเกินร้อยว่า ร.ต.อ.หญิงผู้นี้ จะรับทำงานเสี่ยงตาย ที่ท่านกำลังมอบให้
ผู้ได้รับภารกิจอันเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายที่สุดในชีวิต ไม่ทันเอ่ยตอบตกปากรับคำว่าจะทำงานนี้หรือไม่ ผู้กำกับฟาบิโอ ก็หลุดปากเอ่ยถามออกมา ซึ่งน้ำเสียงนั้นติดเยาะหยันแกมดูถูกในความสามารถ ดูถูกในความกล้าหาญของตำรวจหญิงผู้นี้ยิ่งนัก
“ผู้กองรีจินาจะกล้ารับทำงานนี้หรือครับ ผมว่าท่านผู้การหาคนใหม่ดีกว่าไหมครับ”
“ไม่ต้องหาใหม่หรอกค่ะ ดิฉันรับทำงานนี้ และให้สัญญากับทุกท่าน ณ ที่นี้ว่า ดิฉันจะทำงานที่ได้รับมอบหมายให้ดีที่สุดค่ะ”
ผู้กองสาวรับคำเสียงเข้ม ใบหน้างาม ดวงตาสีฟ้าอ่อนใสเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นกับงานที่ได้รับมอบหมาย
และหากนายตำรวจทุกนายสังเกตอีกสักนิด ก็จะเห็นว่าลึกๆ ภายในดวงตาสีฟ้าคู่นี้ มันเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้นถึงบุคคลที่ใครๆ ต่างก็เรียกเขาว่า ดอน ออฟ ดอน!
ในขณะที่ไม่มีใครสังเกตเห็นแววมาดร้ายของดวงตากลมโตคู่สวยคู่นี้ ทว่าท่านผู้บังคับการเลสซันโดร กลับมองเห็นได้อย่างชัดเจน และเพราะแอบล่วงรู้ความลับที่ผู้กองสาวคนนี้ปกปิดไว้มาช้านาน ท่านจึงได้จำเพาะเจาะจง เลือก ร.ต.อ.หญิงรีจินา โชติกานต์ ให้ทำงานชิ้นใหญ่ชิ้นโบว์แดงในครั้งนี้
“เมื่อผู้กองรีจินาตกลงที่ทำงานนี้ ผมจะบอกรายละเอียดและแผนการทุกอย่างทุกขั้นตอนให้ทุกท่านฟัง”
ท่านผู้บังคับการเลสซันโดรเอ่ยบอกนายตำรวจทุกนาย รวมทั้งผู้กองรีจินา ผู้ที่ต้องเสี่ยงชีวิตเข้าไปในดงเสือของดอนคาร์ล คาร์ลอส มาโก้ร์
การประชุมวางแผนการจับกุมดอน ออฟ ดอน รวมทั้งบรรดาเจ้าพ่ออีกหลายรายที่อยู่ในความดูแลกุมบังเ**ยนของดอนคาร์ล เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด จนกระทั่งผ่านไปสี่ชั่วโมงกว่า การประชุมจึงเสร็จสิ้นลงพร้อมกับความเข้าใจของนายตำรวจแต่ละนาย ซึ่งต่างก็รับรู้ว่าตนเองมีหน้าที่ต้องทำอะไรบ้างเพื่อให้การทำงานในครั้งนี้สำเร็จลุล่วง นำมาซึ่งการจับกุม การกวาดล้างเหล่ามาเฟียร้ายให้หมดสิ้นไปจากแผ่นดินอัซซูรี่
“หากทุกท่านชัดเจนในหน้าที่ที่ได้มอบหมายเป็นอย่างดีแล้ว ผมอนุญาตให้ผู้กองรีจินากลับบ้านไปเตรียมตัวสำหรับการเดินทางไปยังคฤหาสน์ของดอนคาร์ลที่เกาะซิซิลีในวันพรุ่งนี้ ส่วนทุกท่านที่เหลือ ผมหวังว่าจะประสานงานและทำงานที่ได้รับมอบหมายอย่างเต็มที่เต็มความสามารถ โดยไม่ให้มีคำว่าผิดพลาดเกิดขึ้นมากับภารกิจสำคัญในครั้งนี้”
คำประกาศของท่านผู้บังคับการเลสซันโดร ไม่ต่างจากคำประกาศเลิกประชุม ผู้กอง
รีจินาเป็นคนแรกที่รวบรวมเอกสารตรงหน้ามาถือไว้ในอ้อมแขน และก่อนจะเดินออกจากห้องประชุม ก็ไม่ลืมเปล่งวาจาให้คำสัญญากับนายตำรวจทุกนาย ณ ที่แห่งนี้อีกครั้ง
“ดิฉันให้สัญญาว่าจะไม่ทำให้ทุกท่านต้องผิดหวังกับภารกิจนี้”
นายตำรวจทุกนายมองตามร่างบอบบางอรชรอ้อนแอ้นของ ร.ต.อ.หญิงรีจินา โชติกานต์ ที่เดินออกไปจากห้องประชุม ด้วยกริยางดงามราวกับนางพญา
- ผู้เขียน
