Chapter​ 3 Sex appeal (1)

1576 คำ
Chapter​ 3 Sex appeal (1) ไร่ต้นน้ำบ้านต้นกล้า… รถจิ๊ปยกสูงเลี้ยวเข้าไปตามทางดินเล็ก​ ๆ​ ที่สองฟากข้างยังเขียวรื่นไม่เปลี่ยนไปจากวันวาน​ รถแล่นไปอย่างช้า​ ๆ​ จนกระทั่งจอดสนิทที่หน้าเรือนหลังน้อย​ ติณณภพดับเครื่องยนต์แล้วลงจากรถ​ พร้อมกับที่ร่างเล็ก​ ๆ​ สามคนต่างวิ่งกรูกันมาห้อมล้อมคุณพ่อเอาไว้ราวกับไม่ได้เจอหน้ากันมานานมาก ชายหนุ่มโอบกอดลูก​ ๆ​ ทั้งสามเอาไว้เพราะกลัวจะมีคนใดคนหนึ่งน้อยใจ​ ลูกสาวคนโตคือตุลยดาวัยล่วงเข้าเจ็ดขวบกำลังช่างเจรจา​ สองแฝดคือก้องภพและกฤษดาวัยห้าขวบเศษ​ ที่ช่างพูดไม่ต่างจากพี่สาว​ ทั้งสาวน้อยและหนุ่มน้อยต่างโอบอุ้มสตรอว์เบอรีมาเต็มอุ้งมือ​ หลังจากที่พากันไปเก็บผลไม้ในแปลงเล็ก​ ๆ​ ข้างบ้าน “ปาป๊าขา​ ตั้งโอ๋เก็บสตรอว์เบอรีมาเผื่อปาป๊าด้วยค่ะ” “ต้นกล้าก็เก็บมาฝากปาป๊าด้วยครับ” “ของต้นน้ำด้วยครับปาป๊า” ต่างแย่งกันเอาใจคุณพ่อ​ ติณณภพหัวเราะอย่างเอ็นดู​ มันล้นมือใหญ่​ ๆ​ ของเขาจนต้องถอดหมวกออกมาใส่ผลไม้สีแดงสวยลูกโต​ ๆ​ แววตาเข้มไล่มองสบตาไปยังแววตากลมโตที่มองมาอย่างใสซื่อ​ ก่อนเขาจะชวนเด็ก​ ๆ​ เข้าบ้าน “คุณแม่จ๋าทำอะไรอยู่เหรอครับ” “พับเสื้อผ้าอยู่ค่ะ” ติณณภพคาดเดา​ หล่อนคงเตรียมเสื้อผ้าให้เขา​ จากที่โทร.มาเล่าให้พิมพ์ลดาฟังตอนกำลังขับรถมาที่นี่ ทั้งสี่คนพากันเดินเข้าไปในบ้าน​ และเสียงเจื้อยแจ้วก็ดังไปก่อนตัว “แม่จ๋าค้าบบบ​ ปาป๊ามาแล้วค้าบบบบ” พิมพ์ลดาชะโงกหน้าออกมาดูตามเสียงของจอมแสบ​ ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่หล่อนจัดเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าไว้อย่างเรียบร้อย พร้อมนำไปให้ตามคำขอของแดนดิน “เสร็จพอดีเลยค่ะ​ พี่ติณห์จะไปเลยหรือเปล่าคะ” หล่อนใจร้ายกับเขาอีกแล้ว​ ติณณภพมองลูก​ ๆ​ ที่ยืนกันหน้าสลอน​ ไม่ยอมห่างกายเขาไปไหน​ ก่อนเขาจะออกอุบายเพื่อให้จอมรู้มากทั้งสามไปจากตรงนี้ “ปาป๊าจะไปหาลุงช้าง…ลุงช้างบอกอยากกินสตรอว์เบอรี พวกหนูไปช่วยกันเก็บมาให้ลุงช้างสักตะกร้าได้ไหมครับ” “ได้คับ/ได้เลยค่ะ” ทั้งสามคนประสานเสียงรับคำ​ ยิ้มจนตาหยี ก่อนสาวน้อยตุลยดาจะวิ่งไปคว้าตะกร้ามาถือไว้​ แล้วจูงมือน้อง​ ๆ​ เดินออกไปข้างบ้านเพื่อเก็บสตรอว์เบอรีตามคำขอร้องของคุณพ่อ เมื่อลับร่างเด็ก​ ๆ​ พิมพ์ลดาเหลือบตามองจอมเจ้าเล่ห์อย่างรู้ทัน “หลอกลูกอีกแล้วนะคะพี่ติณห์” ชายหนุ่มอมยิ้มเพราะเขาเองก็หาช่องทางได้อยู่เพียงลำพังกับแม่ของลูก ก่อนเขาจะเดินไปสวมกอดหล่อนเอาไว้จากทางด้านหลัง​ ขโมยหอมแก้มนุ่ม​ ๆ​ สูดความสดชื่นเข้าปอดจนเต็มรัก “พิมพ์จ๋า​ เมื่อไหร่จะยอมพี่เสียที​ พี่จะทนไม่ไหวอยู่แล้ว” เขาหมายถึงสัมพันธ์ลึกซึ้งที่รอมานาน​ จนลูกโตเข้าโรงเรียน​ หล่อนก็ยังไม่ใจอ่อนยอมมีสัมพันธ์กันในแบบสามีภรรยาตามเดิม “ถ้าพี่ติณห์อยาก​ จะมีเมียใหม่ก็ได้นะคะ​ พิมพ์บอกแล้ว เราไม่มีอะไรผูกมัดกัน​ ใครจะมีใหม่ก็ได้​ แล้วก็ห้ามหึงหวงกันด้วย” “ไม่​ พี่จะไม่ยอมมีเมียใหม่​ จะรอจนกว่าจะได้กินเมียตัวเองอีกครั้ง” หล่อนหัวเราะเบา​ ๆ​ แหงนเงยหน้าขึ้นไปมองคนที่กอดตนเอาไว้จนแน่น “ระวังจะรอเก้อนะคะ” “ถ้าพี่ทนไม่ไหวขึ้นมาจริง​ ๆ​ ระวังเอาไว้ให้ดี พี่จะฉุดเธอไปทำเมีย” “อุ๊ย​ กลัวจังเลยค่ะ” หล่อนทำสีหน้าและน้ำเสียงท้าทาย​ จนคนมองต้องขบริมฝีปากอย่างคาดโทษ​ เขาได้แต่หวังเอาไว้ว่าสักวันโอกาสจะเป็นของตน​ แล้วเขาจะมอบความรักให้หล่อนแบบข้ามวันข้ามคืน​ ชนิดลุกขึ้นจากเตียงไม่ไหวเลยทีเดียว สองหนุ่มสาวมองผ่านช่องหน้าต่างไปยังแปลงสตรอว์เบอรี​ เห็นลูก​ ๆ​ กำลังช่วยกันเลือกผลสตรอว์เบอรีกันอย่างขะมักเขม้น​ เป็นภาพที่เห็นแล้วทำให้ต่างคลี่ยิ้มออกมาพร้อมกัน​ ความสุขซึมซาบอยู่ในใจที่ต่างเก็บกันและกันเอาไว้​ เพียงแต่วันนี้ไม่ได้ใช้ชีวิตในแบบสามีภรรยาเหมือนวันวาน +++++ เปมนีย์จอดรถที่หน้ารั้วบ้านหลังหนึ่ง เถาพวงชมพูห้อยระย้าสีชมพูเด่นเลื้อยเกาะไปตามแนวรั้วจนสุดอาณาเขตตัวบ้าน หล่อนลงจากรถแล้วกดกริ่งเรียกคนข้างใน สักพักก็มีแม่บ้านวิ่งออกมารับหน้า “สวัสดีค่ะ คุณลูกปลา” “สวัสดีค่ะคุณป้า ลูกปลามาหาพี่แสนค่ะ" หล่อนมาตามคำสั่งของเจ้านายที่ส่งข้อความไปหา เขาบอกมีเรื่องด่วนจะปรึกษา และนัดหล่อนให้มาที่นี่ แม่บ้านเปิดประตูให้แขกคนสำคัญแล้วรอให้เปมนีย์เดินเข้าไปก่อน จากนั้นจึงปิดประตูรั้วแล้วล็อกเอาไว้ตามเดิม ระหว่างทางเดินที่ทอดยาวเข้าสู่ตัวบ้าน กลิ่นดอกแก้วโชยมาระเรี่ยอยู่รายรอบกาย เปมนีย์สูดกลิ่นหอม ๆ นั้นเข้าไป แววตาคู่สวยมองไปยังสวนเขียวรื่นที่โอบล้อมตัวบ้านเอาไว้อย่างกลมกลืน เพียงแค่เข้ามาในอาณาเขตของพัทธดนย์ หล่อนก็สัมผัสได้ถึงความสดชื่นตั้งแต่ก้าวแรกที่ย่างกรายเข้ามา “เดี๋ยวป้าไปตามคุณแสนให้นะคะ” บอกกับคนที่กำลังจะหย่อนกายนั่งลงตรงมุมรับแขก เปมนีย์มองสำรวจไปรอบ ๆ บ้านโทนสีอบอุ่นที่เข้ากันกับสวนภายนอกอย่างน่าทึ่ง รอไม่นานนักแม่บ้านคนเดิมก็เดินกลับมา ส่งยิ้มมาให้แขกของเจ้านาย “คุณแสนรออยู่ที่ห้องออกกำลังกายค่ะ เขาให้คุณลูกปลาไปหาเขาที่นั่น” “หืม…” เปมนีย์ทำหน้างง นัดมาคุยงานแต่กลับให้ไปคุยที่ห้องออกกำลังกาย เขาช่างแปลกคน หล่อนคิดพลางเดินตามแม่บ้านไปยังจุดนัดพบ เมื่อมาถึงห้องออกกำลังกายแม่บ้านก็ปล่อยหล่อนไว้เพียงลำพัง หญิงสาวผลักบานประตูเข้าไป ภาพแรกที่เห็นคือพัทธดนย์กำลังวิดพื้นรัว ๆ โดยไม่สนใจการมาของหล่อน และการที่เขาอยู่ในชุดกางเกงวอร์มขายาวพอดีตัวเน้นต้นขาแน่นหนั่น เสื้อกล้ามสีขาวที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อจนแนบลู่เข้าหาลำตัว กล้ามแขนเป็นมัด ๆ ดูแข็งแรง และเหงื่อที่ไหลย้อยมาตามแนวสันกราม ลมหายใจแรง ๆ ที่ฟังแล้วอ่อนระทวย ทั้งหมดนี้ทำให้หล่อนเผลอยืนมองอย่างลืมตัว ให้ตายสิ เซ็กส์แอพพรีลนั้นคืออะไร เขาดูเซ็กซี่จนหล่อนจินตนาการไกล ลืมไปสิ้นว่าเขานัดมาด้วยเรื่องอะไร “จ้องจนจะกินพี่เข้าไปอยู่แล้วนะ ยัยหื่น” เสียงนั้นปลุกหล่อนขึ้นมาจากห้วงภวังค์ จนต้องรีบเอานิ้วเช็ดใต้จมูกตัวเองว่ามีเลือดพุ่งออกมาหรือไม่ อายจนหน้าแดงร้อนผ่าวเมื่อแววตาคมเข้มมองมาอย่างล้อเลียน และหล่อนก็รีบเบี่ยงเบนสถานการณ์ด้วยการทำเป็นของขึ้น “นัดลูกปลามาคุยงาน แล้วนี่อะไรคะ ถ้าจะออกกำลังกายลูกปลาก็จะกลับล่ะค่ะ ไม่น่าขับรถมาให้เสียเวลาเลย” เขารู้ว่าหล่อนโกรธกลบเกลื่อนที่เผลอมองเขาด้วยสายตาหื่น ๆ ก่อนหน้านี้ จึงแสร้งวิดพื้นต่อราวกับว่ายังไม่ครบรอบที่ตั้งเป้าเอาไว้ ราวต้องการแกล้งให้หล่อนมองจนเลือดหมดตัว เปมนีย์มองคนที่หายใจเข้าออกแรง ๆ ก่อนทำท่าจะหันหลังกลับออกไปจริง ๆ “พี่แสน! ลูกปลาจะกลับจริง ๆ แล้วนะคะ” “เดี๋ยวสิครับ รอให้ครบเซ็ทก่อน ใกล้แล้ว…อูยยย…ใกล้ถึงแล้ว” หล่อนทำตาพอง เมื่อคนขี้แกล้งทำเสียงครวญครางราวกับกำลังทรมานกับการทำกิจกรรมอะไรสักอย่าง ซ้ำยังครางออกมาเสียงดังจนหล่อนเลิ่กลั่ก “พี่แสน!” “อะ…อูววว…ถึงแล้ว” “พี่แสน! ยังจะ” เปมนีย์เหลียวซ้ายมองขวาอย่างเลิ่กลั่ก หล่อนกลัวว่าจะมีคนพรวดพราดมาได้ยิน แล้วเข้าใจผิดคิดว่าหล่อนกับเขากำลังเล่นอะไรพิเรนทร์กันอยู่ และเมื่อหันกลับมาก็ต้องผงะตกใจ เมื่อเจ้าของร่างสูงใหญ่นั้นมายืนอยู่ตรงหน้าหล่อนตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ หล่อนมองใบหน้าคมคร้ามที่ชุ่มชื้นไปด้วยเม็ดเหงื่อ ทำไมเขาดูหล่อและมีเสน่ห์ขึ้นเป็นกองเมื่ออยู่ในสภาพแบบนี้ คิดพลางหลุบตาลงต่ำ แต่แล้วหัวใจสาวต้องเต้นแรงสั่นไหว เมื่อหนีข้างบนมาเจอกับแผงอกกำยำแน่นหนั่นที่เสื้อสีขาวแนบลู่อยู่กับผิวกาย ตาย หล่อนตายแน่ ๆ คราวนี้ อายจนมือไม้เงอะงะ และเขาต้องจับได้ว่าหล่อนกำลังเขินจนไปไม่เป็นเช่นนี้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม