บทที่ 10 ชอบแล้วเหรอ?

1270 คำ

"ไหนบอกว่าให้นิมาเลี้ยงขอบคุณ ทำไมถึงชิงจ่ายไปก่อนล่ะคะ?" ร่างบางทอดสายตาไปมองร่างสูงที่ทำหน้าที่ขับรถไปส่งคนตัวเล็ก หลังจากที่ทั้งสองทานอาหารเย็นด้วยกันเรียบร้อยจึงตกลงกันว่าจะกลับกันเลยเพราะด้วยเวลาที่ล่วงเลยมาค่ำมากพอแล้ว "ไว้รอบหน้าค่อยเลี้ยง" เวกัสเอ่ยตอบขณะที่มือหนาก็เลี้ยวเข้ามาจอดหน้าคอนโดของคนตัวเล็กที่บอกมาตลอดทาง "คะ?" "ไว้รอบหน้าเราค่อยเลี้ยงพี่ก็ได้ พี่ไม่คิดว่าร้านนั้นมันจะแพงขนาดนั้น ให้เราเลี้ยงไม่ได้หรอก" เวกัสหันมาบอกกับร่างเล็กเมื่อรถจอดสนิท จ้องใบหน้าสวยในความมืดที่มีแสงรำไรด้วยสายตาที่อ่อนละมุนอย่างไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน "เอ่อ...จริงๆ นิจ่ายได้นะคะ" นิชาจึงมีท่าทีเลิ่กลั่กเบือนใบหน้าไปทางอื่น เพราะสู้ต่อสายตาพวกนั้นไม่ไหว "หรือเราไม่อยากไปทานกับพี่แล้วเหรอ" "ปะ เปล่าค่ะ นิไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น นิแค่เกรงใจ" "หึ รีบลงไปเถอะ ดึกแล้ว" เจ้าของใบหน้าคมกระตุกยิ้มมุม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม