บทที่ 11 มีคนในใจแล้ว

1259 คำ

"มาช้าจังวะ คนเขาเริ่มกันนานแล้ว" ทันทีที่ฝีเท้าหนาก้าวเข้ามายืนรวมกับเพื่อนๆ ในรุ่นที่ยืนอยู่ต่อหน้ารุ่นน้องที่พวกเขากำลังอบรมกันอยู่ เพิร์ธก็เขยิบเข้ามาใกล้ๆ เวกัส ก่อนที่จะกระซิบบอกเบาๆ ขณะที่สายตายังคงจ้องไปทางรุ่นน้องด้วยท่าทีนิ่งๆ วางมาดตามประสาพี่ระเบียบของรุ่น "ไม่มีกูก็เห็นเริ่มได้" เวกัสจึงกระซิบตอบกลับไป ไม่มีความรู้สึกผิดเลยสักนิดที่ตัวเองมาสายไปเกือบสิบกว่านาที "มึงโดนไอ้ราฟบ่นหูชาแน่" "เออ เรื่องของกูเถอะ" "สัส" เพิร์ธก่นด่าเบาๆ ก่อนที่จะขยับกลับไปยืนที่เดิมแล้วมองไปทางราฟที่กำลังจะพูดต่อ "ผมได้รับหน้าที่จากอาจารย์ในคณะให้มาแจ้งน้องๆ ว่าจะมีกิจกรรมจิตอาสาของมหาวิทยาลัยจัดขึ้นในปลายเดือนนี้ ไม่ได้เป็นกิจกรรมบังคับ แต่คณะเราเป็นเจ้าภาพในการจัดครั้งนี้ ผมอยากให้พวกคุณมทคเข้าร่วมกันเยอะๆ มีการค้างคืนและมีคณะอื่นเข้าร่วมด้วย ถ้าใครสนใจก็มาลงชื่อกับพี่น้ำขิงได้หลังเลิกแถว ทุกค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม