มาคอสนั่งรอไม่นาน นิลนาราก็ออกมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบเล็ก ซึ่งชายหนุ่มรีบรับมาถือไว้ในทันที
“ไปกันเถอะค่ะคุณมาคอส ฉันพร้อมแล้วค่ะ”
“ครับ” มาคอสรับคำ พลางยื่นมือไปข้างหน้ารอให้นิลนาราเอื้อมมาจับกุม
นิลนาราเกิดอาการลังเลอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะวางมือเล็กลงไปบนฝ่ามือใหญ่ ทันทีที่ถูกมาคอสกุมไว้แน่น ความอบอุ่นความปลอดภัยก็วิ่งเข้าหาจนหญิงสาวต้องนึกแปลกใจกับความรู้สึกเหล่านี้ ทำไมเธอถึงรู้สึกปลอดภัยในทุกครั้งที่อยู่ใกล้กับมาคอส และก็ได้
รับคำตอบที่หัวใจพร่ำถาม เมื่อมาคอสเอ่ยให้คำมั่นราวกับเดาใจเธอถูกว่า
“ไปกันเถอะครับ ผมสาบานว่าจะปกป้องคุณด้วยชีวิต”
ในตอนสายของวันถัดมา มาคอสและนิลนาราก็เดินทางมาถึงท่าอากาศยานนานาชาติพนมเปญ ประเทศกัมพูชา...
เมื่อผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองเรียบร้อยแล้ว มาคอสก็เดินกุมมือนิลนาราออก
มายังจุดนัดพบ และเขาก็เห็นลูกน้องเก่าอย่างซาเอลพร้อมด้วยลูกน้องอีกสองคนคอยร
