บทที่ 15

1170 คำ

ขณะเดินตรงไปยังห้องนอนของนิลนารา หัวสมองก็ทำงานอย่างหนักคิดหาวิธีหลอกล่อให้หญิงสาวยอมไปเกาะรงในประเทศกัมพูชากับเขาง่ายๆ โดยที่ตัวเขาไม่ต้องเสียเลือดมากที่ควร ก๊อก...ก๊อก... “เพิร์ล เปิดประตูให้ผมหน่อย ผมมีเรื่องด่วนจะบอกคุณ” มาคอสเคาะประตูหนักๆ พร้อมกับตะโกนเรียก แต่ดูเหมือนว่าการเรียกในครั้งแรกยังไม่เป็นผลสักเท่าไร จึงต้องเคาะประตูและเอ่ยเรียกเสียงค่อนข้างดังในครั้งที่สอง “เพิร์ล ได้ยินผมไหม ผมมีเรื่องของนาราจะบอกคุณ” ตะโกนเรียกไปแล้ว มาคอสก็บอกตัวเองให้ใจเย็นทนรอนิลนาราสักห้านาที หากหญิงสาวไม่ได้ยินเสียงเรียกของเขาจริงๆ ก็คงต้องพังประตูเข้าไป คราวนี้มาคอสรอไม่นาน ประตูห้องก็เปิดออกด้วยสีหน้าตื่นๆ ของนิลนารา นิลนาราสะดุ้งตื่นกับเสียงเคาะประตูห้อง พอลุกขึ้นนั่งบนเตียงก็ตั้งใจฟังว่า มาคอสพูดว่าอย่างไร แต่พอได้ยินชื่อของน้องสาวเท่านั้น ก็ถลาลงจากเตียงพุ่งพรวดมาเปิดประตูห้องอย่า

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม