นิลนารากำลังจะอ้าปากเถียง แต่ก็ต้องปิดปากสนิทกัดเม้มริมฝีปานแน่นเมื่อ มาคอสหันหน้าหนีก่อนจะลุกขึ้นไปยืนคู่กับคนขับเรือปล่อยให้เธอต้องตกอยู่ในความคิดเพียงลำพัง
‘แล้วทำไมคุณถึงคิดว่าผมไม่ได้รักคุณล่ะ’
คำพูดของมาคอสสะท้องก้องเข้ามาอีกครั้ง แต่นิลนาราก็ยังปักใจเชื่อไม่ลงว่าคาสโนว่าอย่างมาคอสจะรักเธอ
“ไม่! เราไม่เชื่อว่าเขารักเรา”
และความคิดที่เกี่ยวกับมาคอสก็ต้องหยุดชะงักลงเมื่อคนขับเรือจอดเทียบกับท่าเรือ และซาเอลเอ่ยบอกว่า
“ถึงรีสอร์ทของผมแล้วครับ เชิญคุณเพิร์ลครับ”
“ค่ะ”
นิลนารารับคำเสียงแผ่วเบา พอลุกขึ้นกำลังจะก้าวออกจากเรือก็ต้องกัดปากด้วยความน้อยใจ เมื่อมองเห็นมาคอสกระโดดขึ้นจากเรือไปยืนบนท่าเรือ แล้วเดินเข้าไปในรีสอร์ทลิ่วๆ โดยไม่คิดรอเธอแม้แต่นิดเดียว
“เอ่อ...เดี๋ยวผมช่วยคุณนิลนาราขึ้นจากเรือเองครับ”
ซาเอลพอจะเดาสถานการณ์ระหว่างเจ้านายหนุ่มกับหญิงสาวได้ พอช่วยประคองให้นิ
