เด็กรับใช้พามัลลิกาเข้ามาหาปรียาวรรณและคมศรในห้องนั่งเล่น พอมาถึงหญิงสาวก็ยกมือไหว้ท่านทั้งสองพร้อมกับนำขนมที่ถือติดมือมาด้วยให้ท่านทั้งสอง เมื่อเสร็จธุระแล้วก็ขอตัวกลับไปทำงาน แต่ก็ถูกชวนให้นั่งอยู่ต่อก่อน
“เดี๋ยวสิหนูเพื่อน อยู่คุยกันก่อนสิลูก” ปรียาวรรณเอ่ย ส่วนคมศรนั้นก็ลุกขึ้นขอตัวไปโฮมสเตย์เพื่อหาลูกชายคนเล็ก เพราะอยู่ที่นี่ก็ไม่รู้จะคุยอะไรด้วย ก็มีแต่เรื่องผู้หญิงๆ เหมือนเคยนั่นแหละ ก่อนคมศรจะออกไป มัลลิกาก็ยกมือไหว้เขาอีกครั้ง
“ค่ะแม่ปลา”
“หนูเพื่อนงานยุ่งไหมจ๊ะเช้านี้”
“มีติดเอกสารนิดหน่อยค่ะ”
“งั้นก็ไม่รบกวนแล้วจ้า หนูไปทำงานเถอะลูก เดี๋ยวเจ้าของฟาร์มจะมาว่าแม่ได้”
“งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะแม่ปลา” ว่าแล้วก็ยกมือไหว้ก่อนจะลุกเดินออกไป และพอเดินพ้นออกมาจากห้องนั่งเล่นก็เจอกับเจ้านายของตัวเองเข้าอย่างไม่ได้ตั้งใจ ทั้งๆ ที่ตลอดเดือนที่ผ่านมา เธอและเขาแทบไม่ได้เจอหน้ากัน พอจะเจอเธอ
