เจตน์คิดว่าเขาคิดผิดจริงๆ ที่ให้เธอแต่งตัวแบบนั้น พอมินตราขึ้นจากน้ำเท่านั้นละ เสื้อตัวโคร่งของเธอก็แนบเนื้อไปจนเห็นสัดส่วนชัดเจน ไหนจะกางเกงนั่นอีก แนบลู่ไปกับขาเพรียว เขาเห็นณกรมองแล้วกลืนน้ำลายติดกันหลายครั้ง
โอ้... แม่เจ้า เขาอยากจะเข้าไปตบหัวไอ้เพื่อนหมอสักสี่ห้าทีที่มองน้องสาวเขาด้วยสายตาแบบนี้ได้ยังไงกันนะ
“กลับกันได้แล้ว”
“แต่หนูมินอยากเล่นน้ำอีกนะคะ”
“เดี๋ยวป่วยไม่สบายอีก พอได้แล้ว” พี่ชายที่แสนดีอย่างเจตน์ใช้ผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่คลุมร่างเล็กเอาไว้ในทันที ก่อนนำผ้าขนหนูผืนเล็กอีกผืนมาเช็ดผมให้เธอ
ณกรมองอย่างเสียดาย มินตราเป็นคนตัวเล็กก็จริง แต่หน้าอกหน้าใจนี่แบบว่ามองแล้วน้ำลายหก สะโพกก็อวบ เอวคอดเล็กนิดเดียว มองยังไงก็รู้สึกอยากจะได้เธอมาเป็นเมียเสียจริง แต่เขามีความยับยั้งชั่งใจพอ แล้วไอ้พี่ชายของเธอก็มองเขาตาเขียวเสียเหลือเกิน เขาจะกล้าทำอะไรได้
ณกรอยากรับประทานอาหารเย็นกับ
