9

1581 คำ

“ขี้งก ขับรถไปซื้อเค้กให้น้องนุ่งแค่นี้ทำเป็นมาคิดค่าน้ำมันรถ” “เออ นี่น้องนุ่งนะ ถ้าไม่นุ่งนี่พี่คิดหนักเลย” “ฮันแน่! เดี๋ยวนี้พี่เจตน์ลามกนะคะ” เธอทำหน้าทะเล้นใส่เขา เจตน์เกาหัวไปมา นึกว่ายายเด็กบ๊องนี้จะอายเสียอีกที่เขาล้อ ที่ไหนได้หนักกว่าเขาอีก ทำสายตาเป็นประกายเชียว ทำท่าจะลากเขาไปปล้ำเสียอย่างนั้น “ไม่ขออะไรมาก” เจตน์จิ้มแก้มตัวเอง มินตราทำตาโต ก่อนจะหัวเราะคิกๆ “พี่เจตน์หลับตาก่อนนะคะ เดี๋ยวหนูมินจะหอมแก้มก็ได้ แหม... อยากให้หนูมินหอมแก้มก็ไม่บอก” “ห้ามลืมตานะคะ หนูมินจะหอมแก้มพี่เจตน์แล้ว” “อืม...” เขาครางในลำคอ มินตราย่องไปหยิบยาหม่องในขณะที่ตะโกนบอกให้เจตน์อย่าเพิ่งลืมตา เขาก็อืมๆ อย่างว่าง่ายไม่ได้ลืมตามองเธอสักนิด “จะหอมแล้วนะ” “อือ...” เขารอจนเหงือกแห้งแล้ว “สดชื่นไหมคะ ว๊าย!” เจตน์ลืมตาเมื่อน้ำมันร้อนๆ ทามาที่แก้มของเขา ทำท่าจะตะครุบยายตัวแสบ เธอกรีดร้องดีใจที่เขาจั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม