ในเวลาเดียวกันฟากฝั่งคีรินทร์ที่รอแพทย์หญิงรันจนาอยู่ก็ได้พบกับเพื่อนสาวในที่สุด นัยน์ตาดุที่จดจ้องมาไม่ละสายตาทำให้รันจนาแทบจะกลืนน้ำลายไม่ลง...เธอรู้ดีว่าคีรินทร์มาทำอะไร
ไลน์ที่ทักมาถาม ตามด้วยโทรศัพท์ที่โทร. มาหลายต่อหลายครั้งตั้งแต่เมื่อคืนเธอก็จงใจไม่รับ พยายามเลี่ยงที่สุดแล้ว แต่ไม่คิดว่าตานี่จะมาเยือนถึงถิ่นขนาดนี้
“ตกลงจะพูดได้รึยัง”
“มันไม่เกี่ยวกับพูดได้หรือยัง มันเกี่ยวกับพูดได้มั้ยต่างหาก”
“ทำไม”
“ก็น้องเขาไม่ให้ฉันบอกแกหรือคนในครอบครัว แม้แต่กับแฟนฉัน ฉันยังไม่บอกเลย ไปๆ แกอย่ามาทำให้ฉันลำบากใจ ฉันมีธุระต้องไปคุยกับพี่หมอสิงห์ ธุระสำคัญมากๆ เพราะงั้นอย่ามาเกะกะ โอเค้?” หญิงสาวรวบรัดตัดความก่อนจะก้าวเดินออกจากห้องไปทันที
คีรินทร์นิ่งคิดประมวลผลจากคำพูดของเพื่อน ก่อนจะรีบตามไปโดยไม่ให้รันจนาเห็น
…
ร่างบางก้าวฉับๆ ตามหานายแพทย์สีหราชอยู่ไม่นานก็เจอกับชายหนุ่มที่ยืนคุยโท
