บทที่ 13 อยู่เฉย ๆ ไม่ได้จริง ๆ

2602 คำ

นัยน์ตาทอประกายฉงนขณะที่มองไปยังสมาร์ตโฟนที่วางนิ่งอยู่บนโต๊ะ ไร้วี่แววจะมีสายเข้า แม้แต่เสียงแจ้งเตือนข้อความแอปพลิเคชันไลน์ก็ไม่มีดังให้ได้ยิน...มันต้องมีไม่ใช่เหรอ มันต้องมีสายเข้า หรือไม่ก็มีไลน์มาไม่ใช่เหรอ ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง! และแล้วเสียงแจ้งเตือนไลน์ก็ดังขึ้น ทว่าไม่ใช่เครื่องที่คริษฐากำลังรอคอย ว่าที่คุณแม่หงุดหงิดใจ เหลือบมองสมาร์ตโฟนของสองสาวที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่...ไลน์เข้าดีจริงๆ สาวๆ คู่นี้ ทำไมไม่มีไลน์ของเธอบ้างนะ ว่าที่คุณแม่กำลังหงุดหงิดใจ แต่สองสาวที่สร้างความหงุดหงิดให้ว่าที่คุณแม่โดยไม่รู้ตัวกลับกำลังอารมณ์เสียที่ไลน์ดังมาไม่ยอมหยุด...ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย พวกเธอกำลังดูละครอยู่นะ!!! “ไปตอบไลน์ก่อนมั้ยสาวๆ พี่หนวกหูว่ะ” จีรชาที่กำลังนั่งหน้าเครียดอยู่หน้าจอแท็บเล็ตเอ่ยคล้ายกับดุจนสองสาวจำต้องละสายตาจากละครที่กำลังดูอยู่มาเปิดอ่านข้อความในไลน์กรุ๊ป ‘เฮียรองกะหมวยแฝด’ เฮ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม