บทที่10 ก็คนมันหึง 2

1848 คำ

มอเตอร์ไซค์คู่ใจสีดำสนิทพาคีรินทร์มาถึงไซต์งานในเวลาต่อมา เขายังไม่ได้เข้าไปภายในไซต์งานทันทีด้วยรู้ว่าถ้าไม่มีเหตุผลที่สมเหตุสมผล พิมพ์จันทร์คงหัวเราะเยาะหาว่าเขาหึงคริษฐาไม่ลืมหูลืมตาจนรีบแจ้นมาเป็นแน่...เรื่องอะไรจะให้ยายทอมนั่นพูดแบบนั้นต่อหน้าคริษฐากันเล่า “เอาไงดีวะ บอกว่าเข้ามาจับยาก็เว่อร์ไป บอกว่ามาหาเมีย...ก็พูดไม่ได้” คนที่ปกตินิ่ง สุขุม มีเหตุผลได้แต่คิดอย่างลนลาน ดูเหมือนครั้งนี้พิมพ์จันทร์จะปั่นประสาทเขาสำเร็จแล้วละ...เขาอยากจะพุ่งเข้าไปถามคริษฐาเลยว่าไอ้หน้านิ่งเหมือนรูปปั้นลิงนั่นมันเป็นใคร “มายืนวนไปวนมาอยู่นั่นแหละ เกะกะซะจริง” เสียงที่ติดจะรำคาญดังขึ้นจากด้านหลังขณะที่คีรินทร์กำลังเดินไปเดินมาอย่างใช้ความคิด ตาคู่คมมองคนมาใหม่ตั้งแต่หัวจดเท้าก่อนจะยกยิ้มเมื่อเห็นของในมือคนมาใหม่และพวกอีกสองคน “ต้น จะเข้าไปข้างในเหรอ” “ใช่ แล้วไง” คนที่หาว่าคีรินทร์เกะกะตอบด้วยน้ำเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม