บทที่ 11 อย่าเผลอใจนะ 1

2507 คำ

ตาคู่หวานเหลือบมองร่างสูงที่ก้าวตามมาเงียบๆ ก่อนจะทำเป็นไม่ใส่ใจ คีรินทร์ที่เดินตามมาก้าวเดินไปใกล้ๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปสะกิด “จะไม่สนใจเฮียหน่อยเหรอ” “ไม่ได้เป็นอะไรกันต้องสนใจด้วยเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยพร้อมกับหันมามองด้วยใบหน้าราวกับสงสัยจริงจัง ทำเอาชายหนุ่มสะอึกจนพูดไม่ออก หนึ่งสัปดาห์ที่ไม่ได้เจอกันเกิดอะไรขึ้นกับคริษฐา ทำไมเธอถึงได้ดูห่างเหินกับเขาแบบนี้ “มะ...ไม่ได้เป็นอะไรกันที่ไหน ลดจากสามีลงมา แต่ก็ยังเป็นแฟนนะ” “แฟน? ...ใครบอก ยังไม่ถึงขั้นที่เรียกว่าแฟนซะหน่อย ไปตกลงกับคนอื่นไว้แล้วจำผิดคนรึเปล่า” “ไปหัดยียวนมาจากไหนเนี่ย” “หัดยียวนเหรอ...เปล่าซะหน่อย ไม่ได้หัด เป็นคนแบบนี้อยู่แล้ว ไม่รู้เหรอ” “ยาย...” คนโดนกวนใส่ได้แต่กัดฟันเมื่อไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาใส่ต่อหลังคำว่ายายดี จะว่ายายยียวน หรือว่าอะไรดี ชายหนุ่มพ่นลมหายใจก่อนจะพยายามสงบสติอารมณ์...ดูเหมือนวันนี้เขาจะควบคุมอารมณ์ต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม