@โรงหนัง
โชคดีที่หนังเรื่องที่เฟื่องฟ้าอยากจะดู มีฉายในอีกสิบนาที พวกเราจึงไม่เสียเวลาในการรอมากมาย เมื่อซื้อตั๋วหนังเสร็จ ผมก็พาคนตัวเล็กมานั่งรออยู่ด้านใน รอยังไม่ถึงสองนาที เพื่อนของผมกับเพื่อนของเธอก็เดินตามเข้ามา
“เรานั่งข้างตัวนะหนม”
“อ่า ตัวต้องนั่งข้างน้องเขาสิ”
“แต่!”
“ไม่แต่หรอกตัว ถ้ามัวแต่กลัว สิ่งที่ตัวอยากจะเริ่ม มันอาจวนอยู่ที่เดิมก็ได้นะ ที่นั่งใกล้ๆกันเอง เข้าไปกันเถอะ ไปกันเถอะชาร์ล ตามมานะเฟื่อง”
“อ่า อื้อ”
ผมกับฟ้าเดินตามเข้าไปทีหลัง เมื่อมาถึงด้านในเฟื่องฟ้าก็เลือกที่นั่งก่อน ตามมาด้วยผม รุ่นพี่คนนั้นและจบลงที่ไอ้ชาร์ล
“ตัว! มานั่งข้างๆฟาร์ได้ไหมอะ ตัวนั่งไกลขนาดนั้น เรา…เหงา”
ผม ไอ้ชาร์ล และรุ่นพี่คนนั้นมองหน้ากัน แต่ไม่นานเธอก็ขยับตัวลุกขึ้น เดินมาหยุดอยู่หน้าไอ้ชาร์ลที่นั่งอยู่ข้างๆผม มันลังเลที่จะเปลี่ยนที่นั่ง มองหน้าผม ก่อนจะมองคนที่อยู่ข้างๆผมด้วยสาย
