เสียงรถยนต์และแสงไฟที่สาดส่องอยู่บริเวณหน้าบ้านส่งผลให้ฮันนี่หันกลับไปมองที่ทิศทางนั้นอัตโนมัติ ออสตินเองก็เช่นกัน
กรามหนาบดเข้าหากันแน่นเมื่อรู้ว่ารถหรูคันนั้นใครคือผู้ที่เป็นเจ้าของ
เพราะกลัวว่าจะเกิดเรื่อง กลัวว่าจะมีปัญหาบ้าบอขึ้นมาอีกฮันนี่รีบออกตัวทันที
"แม่กินก่อนเลยนะคะ ฮันนี่ขอคุยกับเพื่อนแป๊บนะคะ พอดีว่าเพื่อนมาหา" คนตัวเล็กแทบไม่กล้ามองสบตากับคนที่จ้องเขม็งที่ใบหน้าของเธอด้วยซ้ำ
ยิ่งมองชีวิตของเธอก็ยิ่งเสี่ยง สู้ทำเฉยไปเลยจะดีกว่า
"สองคนนั้นสนิทกันมากงั้นเหรอครับ เหมือนว่าจะเพิ่งพบกันเองนะ" ออสตินเค้นเสียงหัวเราะเบาๆ ขณะเอ่ยถาม
ดวงตาคมดุจ้องมองชายหญิงคู่หนึ่งไม่วางตา
"ออสตินรักแม่ของตัวเองรึเปล่าล่ะ" มาเฟียหนุ่มนิ่วหน้า ยอมรับว่าไม่เข้าใจคำถาม
"แม่อยากเปรียบเทียบอะไรบางอย่างน่ะ"
"..."
"ฮันนี่เป็นคนที่รักแม่มากเลยนะ นั่นอาจจะเป็นเพราะว่าเราอยู่กันสองคนมานานมาก ซึ่งมันก
