"กลับเลยไหมครับ"
"ไม่อ่ะ พอดีว่ากูว่าง มีเวลาว่างอีกนาน" มาเฟียหนุ่มคีบบุหรี่ออกจากปาก ควันขาวลอยคลุ้งอยู่ในอากาศ คิ้วดกเข้มขมวดยุ่ง ขณะที่สายตายังจ้องมองชายหญิงคู่หนึ่งที่เขาคุ้นเคยไม่วางตา
"คุณฮันนี่กับคุณซานย์ดูสนิทกันเร็วดีนะครับ"
"มันก็คงอยากเอาคืนกูด้วยวิธีโง่ๆ"
"นายคิดแบบนั้นเหรอครับ"
"กูเป็นเพื่อนรักมันมากี่ปี ทำไมกูจะไม่รู้ว่ามันเป็นคนแบบไหน กูเชื่อว่าคนอย่างซานย์ไม่มีวันยุ่งกับผู้หญิงของใคร แม้ว่ากูจะโกรธที่มันทำเป็นลืมว่ากูเองก็ไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงของใครเหมือนกัน" อาชามองไปที่คนทั้งคู่อีกครั้ง และบางความคิดเขาจะมีความเห็นแบบเดียวกับผู้เป็นนาย แต่ลึกๆ แล้วเขาก็ ไม่เคยคิดที่จะดูถูกเสน่ห์ของใคร ทุกคนมีดีเป็นของใครของมัน ขึ้นอยู่ที่ว่าใครจะมองเห็นก็เท่านั้นเอง
"ทำไมนายไม่บอกคุณมาลีไปล่ะครับว่าโอนบ้านหลังนี้ให้คุณฮันนี่ตั้งแต่ช่วงแรกๆ ที่เธออยู่กับนายแล้ว โอนให้ก่อนที่คุณฮั
