"คำเตือนของเธอมันดูน่ากลัวจังเลยนะ"
"อย่ามั่นใจนักเลย ในเมื่อคุณยังเป็นคน ยังมีหัวใจ ยังมีความรู้สึก ยังเจ็บได้และร้องไห้เป็น นั่นหมายความว่าอะไรมันก็เกิดขึ้นได้"
"ฉันจะรอนะฮันนี่ รอวันที่ฉันจะต้องเป็นหมาหัวเน่าแบบที่เธอสาปแช่งมา" มาเฟียหนุ่มยกยิ้มร้ายกาจ
ในขณะที่ฮันนี่ได้แต่ขอพรและภาวนาซ้ำๆ ขอให้วันนั้นเดินทางมาถึงเร็วขึ้น ขอให้เขามีความรู้สึกบ้าง เจ็บบ้าง เสียใจบ้าง แม้จะเป็นเพียงเศษเสี้ยวความรู้สึกที่เธอเผชิญก็ยังดี
ครืด~ ครืด~
คราวนี้เป็นโทรศัพท์มือถือของฮันนี่ที่สั่นสะเทือนอยู่ในกระเป๋าสะพายข้าง มือเรียวรีบล้วงเครื่องมือสื่อสารออกมาจากกระเป๋า เบอร์โทรของผู้เป็นแม่ที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอ ส่งผลให้หญิงสาวกดรับสายทันที
"ค่ะแม่"
[ ฮันนี่ลูก จะกลับถึงบ้านกี่โมง วันนี้กินหมูกระทะกันนะ วันนี้ทุกๆ เมนูของแม่หมดเกลี้ยงเลยแหละ ]
"ขายดีขนาดนั้นเลยหรอคะ
[ มีลูกค้าใจดีมาเหมาข้าวกล่องไปทำ
