และด้วยสมรรถนะของรถราคาแพงหลายสิบล้านก็ทำให้ดวงฤดีมาถึงวังอัครโยธการได้ในเวลาไม่กี่สิบนาที
หล่อนขาสั่นยามที่ก้าวลงจากรถ หัวใจทุกข์ระทมกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น หล่อนจะบอกกับคุณปู่ว่ายังไงดีนะเกี่ยวกับของขวัญที่เป็นเครื่องเพชรพวกนั้นที่หายไป
หญิงสาวยังไม่ทันคิดหาทางออกให้กับตัวเองได้เลย เสียงป้าสมศรีก็ดังขึ้นเสียก่อน
“คุณหนู... เชิญเข้าไปข้างในค่ะ ท่านชายต้องดีใจแน่เลยที่คุณหนูมาหา...”
แม้จะอยู่ในสภาวะที่ยิ้มยากเย็นนัก แต่ดวงฤดีก็ยังสามารถปั้นยิ้มได้สำเร็จ แม้มันจะดูแห้งแล้งไปบ้างก็ตาม
“เมื่อเช้าคุณลุคคาก็มาหาท่านชายค่ะ แต่มาแป๊บเดียวก็กลับไป” ป้าสมศรีพูดจ้อยๆ ขณะเดินนำหล่อนเข้าไปในห้องรับแขก ตอนแรกหล่อนคิดว่ามีคุณปู่อยู่เพียงลำพังแต่ไม่ใช่อย่างที่คิด เพราะที่หล่อนเห็นมีทนายความประจำตระกูลของท่านนั่งรวมอยู่ด้วย
“อ้าว หญิงแม้น มานี่มะ ไหว้คุณเกริกเสียสิ จำได้ใช่ไหม ทนายความประจำตระกู
