พลั้งรักมาเฟียร้าย : ตอนที่ 31
"บอกให้ปล่อยไงคะ ฉันเดินเองได้"
"ถ้ายังไม่หยุดดิ้น ตรงบันไดฉันก็ไม่เว้น" จัสตินเดินลงบันไดโดยไม่ยอมปล่อยตัวหญิงสาวลงจากอ้อมแขนแกร่ง
"คุณบังคับฉันอีกแล้วนะ ชุดนี้คุณก็บังคับฉันใส่ก่อนออกจากห้อง นี่มันหน้าร้อนนะให้ฉันใช้โค้ทยาวแทบจะถึงตาตุ่ม บ้าเหรอไง" อยู่ดีๆเขาก็โยนชุดโค้ทตัวใหญ่สีดำมาให้ฉันใส่ก่อนออกจากห้องโดยไม่รู้เหตุผล และยังขู่ฉันถ้าไม่ใช่ชุดนี้จะไม่พากลับ สุดท้ายก็ต้องจำยอมใส่ชุดโค้ทหนาเตอะนี้ทั้งที่อากาศประเทศไทยแทบจะแตะสี่สิบองศา
"จะให้ฉันป่าวประกาศให้คนทั้งบ้านรู้เลยไหมว่าเธอไม่ใส่เสื้อในกางเกงใน แค่เธอนั่งอยู่บนเตียงฉันยังเห็นจุกเธอเลย อยากเดินล่อให้ลูกน้องฉันชักว่าวหรือไง"
"คุณ!"
"รถพร้อมแล้วครับนาย...รบกวนหยุดทะเลาะกันสักวันได้ไหมครับ" คำพูดของวินตันทำให้ทั้งสองคนเงียบ วินตันยืนมองเจ้านายหนุ่มทะเลาะกับหญิงสาวตั้งแต่เดินลงบันไดจนตอนนี้มาหยุดอ
