หลงรักเจ้าในคืนอ้างว้าง อุษาสางเฝ้าคะนึงหา
ซ่อนเยื่อใยหลบเร้นแววตา ปรารถนามิกล้าเผยใจ
เอ่ยคำรักกับเงาในน้ำ พร่ำคำหวานเย้ามวลดอกไม้
ย่ำยามเย็นเจ้าอยู่หนไหน รู้หรือไม่ผู้ใดหลงรอ
ตอนที่ 9
เช้าวันต่อมา
เซียงชุนมีอันงุนงงกับความสัมพันธ์ที่อึมครึมราวเมฆหมอกครึ้มก่อนมีพายุฝนของคู่หนุ่มสาวซึ่งตนลอบสังเกตุมาตลอดระยะเวลาสองคืนสามวัน เมื่อเย็นวานท่านอ๋องสามหยางหลงยังหน้าชื่นตาบานพูดจาเย้าหยอกกับหลิวอี้เฟยที่มีกิริยาขวยอายอย่างน่ารักน่าเอ็นดู
หลังจากทั้งคู่กลับมาจากลำธาร แม่นางหลิวก็เริ่มวางตัวห่างเหินกับท่านอ๋องสามหยางหลงอีกแล้ว
ต้องมีอะไรเกิดขึ้นช่วงที่แม่นางหลิวอาบน้ำแน่นอน หรือว่าท่านอ๋องล่วงเกินนาง! เห็นภายนอกเงียบขรึมมั่นคงเหมือนหินผา พอลับตาคนกลับกลายเป็นพวกมือไวใจเร็ว ท่านอ๋องช่างร้ายกาจนัก ประมาทไม่ได้จริงๆ
เซียงชุนหรี่หางตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสงสัยและปรักปรำ มองไปทางหยางหลง
