เสียงรถแล่นเข้าบ้านทำให้คนที่นั่งอ่านหนังสือที่โซฟาเงยหน้าแล้วยิ้มออกมา
"คุณกรกลับมาแล้ว ลงก่อนข้าวตัง" หนุ่มน้อยอุ้มแมวลายออกจากตักแล้ววางลงบนโซฟา เขาลูบหัวมันแล้ววิ่งไปที่ประตูบัาน ข้าวตังหาวแล้วยืดตัวบิดขี้เกียจก่อนจะกระโดดลงพื้นและวิ่งไปทางหลังบ้าน
"คุณกร กลับ..." ข้าวเม่าชะงักและหุบยิ้มเมื่อคนยืนหน้าประตูไม่ใช่ทิวากร
"รีบเปิดสิยะ! ชักช้าจริง ฉันร้อนนะ อยากนั่งตากแอร์เย็น ๆ" เสียงตวาดแหวใส่ด้วยอารมณ์
"ครับ" ข้าวเม่าลนลานเปิดประตูจนกว้าง และมองหญิงสาวคนสวยเดินเข้าไปในบ้านด้วยอาการเชิด เธอนั่งลงที่โซฟาและมองไปทั่วบ้าน
"ข้าวเม่า โทษทีที่กลับช้า" ทิวากรเดินมาลูบหัวเด็กหนุ่มแล้วเดินเข้าบ้านตามหญิงสาวไป
"กรคะ บ้านคุณสวยจังค่ะ แต่หนังสือเยอะไปหน่อย" เสียงหญิงสาวคนเมื่อครู่ออดอ้อนแกมบ่น
"นี่ ไอ้เด็กรับใช้! ยกน้ำมาให้ฉันสิ ฉันร้อนนะ" เธอหันมามองเด็กหนุ่มที่เดินตามทิว
