เสียงรถแล่นมาจอดหน้าบ้านวันนี้ ไม่ได้ทำให้คนบางคนตื่นเต้นและรีบไปรับอีก เขาแค่เดินไปเปิดประตูอย่างเนือย ๆ และหน้าเรียบเฉย
"หึ มาเปิดเร็วนะวันนี้ ดีขึ้นมาหน่อย แต่ควรจะทักทายเจ้านายด้วยนะ" รินลนีเชิดหน้ามองเด็กผู้ชายตัวผอมบางในชุดเสื้อยืดราคาถูกกับกางเกงขาสั้น
"สวัสดีครับ" ข้าวเม่าทักคำเดียวแล้วเดินหนี
"ต๊าย! ไม่มีมารยาทเลย กรคะ ต้องสั่งสอนมันใหม่แล้วนะคะ ดูมันทักลิลลี่สิ มันควรจะทักทายว่า 'ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับคุณผู้หญิง' แบบนี้ถึงจะถูกนะคะ" รินลนีหันไปพาลใส่ทิวากร
"ช่างเถอะ เด็กมันไม่ได้เรียนสูง ไม่รู้ก็ไม่เป็นไรหรอกน่า แล้วผมจะดุให้ทีหลังนะ" ทิวากรรีบเอาใจคนโกรธ
"ก็ได้ค่ะ งั้นวันนี้กรต้องให้ลิลลี่เข้าไปดูห้องทำงานกรนะคะ ผลัดมาหลายครั้งแล้ว ไม่งั้นลิลลี่ไม่หายงอนนะ"
ท่าทางแง่งอนแบบมีจริตของหญิงสาวทำให้ทิวากรอดยิ้มไม่ได้
"ตกลงครับที่รัก เดี๋ยวผมจะให้ข้าวเม่าทำความสะอาดเดี๋ยวนี้ล่
