บทที่ 2 ไม่อยากมีเมียอ้วน (2)
1177 คำ
กระทั่งเวลาเที่ยงมาถึง ลออสิริขับรถบีเอ็มดับเบิลยูคันสีขาวราคาหลักล้านมาจอดบริเวณหน้าบ้าน เธอมาพร้อมด้วยของฝากมากมายเพื่อเอาใจคุณตาคุณยายของวิคเตอร์
เธอกับท่านทั้งสองได้รู้จักกันเมื่อหลายปีก่อน บังเอิญตอนนั้นคุณปลายฝันถูกโจรวิ่งราวกระเป๋าและถูกผลักล้มลงบนพื้น เธอเห็นเหตุการณ์พอดีจึงเข้าไปช่วยเหลือ ทำให้คนแก่ปลาบปลื้มและรักไม่ต่างจากคนในครอบครัว ถึงขนาดอยากให้มาเป็นหลานสะใภ้
คราแรกลออสิริคิดจะปฏิเสธ แต่พอได้เห็นวิคเตอร์ความคิดเปลี่ยนขึ้นมาทันที หลานชายคุณยายปลายฝันงานดีขนาดนี้ เธอจะไม่ตกลงได้อย่างไร หลังจากเจอกันเธอก็ตั้งใจว่าคนนี้แหละพ่อของลูก อยากได้ก็ต้องจีบ
“สวัสดีค่ะคุณตาคุณยาย” ผีหญิงไทยใจงามเข้าสิงร่างทันทีเมื่อเจอผู้ใหญ่ มือทั้งสองข้างพนมเสร็จหัวก็ค่อยๆ ก้มลงอย่างอ่อนช้อยให้สมกับที่ถูกสั่งสอนมา ถ้าอยากให้ผู้ใหญ่เอ็นดูมือไม้ต้องอ่อน
“สวัสดีจ้ะหนูสิ หอบอะไรมาตั้งเยอะแยะลูก”
“นั่นน่ะสิตาบอกแล้วไงไม่ต้องเอาอะไรมาเปลืองเงินทั้งนั้น”
“ของเล็กๆ น้อยๆ เองค่ะ ราคาไม่แพง”
“สวยแล้วยังมีน้ำใจอีก เหมาะสมกับตาวิคของยายจริงๆ”
คนถูกชมยิ้มจนหน้าบาน ส่วนคนที่ถูกพูดถึงกลับหน้าบึ้งไม่พอใจ เขานอนเล่นมือถืออยู่ดีๆ ก็ถูกคนรับใช้ไปตาม บอกว่าคุณยายให้ลงมาหา ยัยน้องสิเอาใจคนแก่เก่งเหลือเกิน ดูจากสายตาที่คุณตาคุณยายมอง เอ็นดูยิ่งกว่าหลานในไส้อย่างเขาอีก
หลานชายส่งสายตาพิฆาตไปให้ลออสิริก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟาตัวที่ยังว่างซึ่งอยู่คนละฝั่งกับแขกสาว
“ถามผมบ้างนะครับคุณยาย เอาตรงไหนมาเหมาะ”
“ตาวิคพูดกับน้องสิดีๆ หน่อย เดี๋ยวคนอื่นได้ยินแล้วจะหาว่าตากับยายไม่สั่งสอนหลาน” คุณยายดุหลานรักที่กำลังแสดงสีหน้าเหมือนคนเบื่อโลก
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณยาย ผู้ชายด่าแปลว่าผู้ชายรัก”
หญิงสาวยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม คิดเหรอว่าคำพูดแดกดันแค่นี้จะทำอะไรเธอได้ นี่ใคร...ลออสิริค่ะ ความอดทนไม่เป็นสองรองใคร
“ยายให้แม่บ้านตั้งโต๊ะแล้วลูก เราไปกินข้าวกันเถอะหนูสิ ไปตาวิค ไปค่ะพี่วิน”
ลออสิริเข้าไปประคองคุณปลายฝันข้างซ้าย ส่วนหลานชายตัวจริงยืนอยู่ข้างขวา เธอมองเขาเหมือนเทพบุตร ส่วนเขามองเธอเหมือนนางมาร
คุณวินธัยเห็นพฤติกรรมหลานชายก็ได้แต่ส่ายหน้า ไม่รู้เมื่อไหร่จะลืมเรื่องฝังใจพวกนั้นไปเสียที แอบรู้สึกสงสารลออสิริอยู่เหมือนกันที่มาตกหลุมรักไอ้หลานเอาแต่ใจของตน
หลังจากทั้งหมดนั่งลงบนเก้าอี้เรียบร้อย แม่บ้านก็เข้ามาตักข้าวใส่จาน อาหารบนโต๊ะล้วนแล้วเป็นอาหารรสไม่จัดจ้านเพราะแขกสาวกินไม่ได้ ยกเว้น แกงส้มถ้วยใหญ่ที่คนกรุงเทพฯ ชอบเรียกแกงเหลือง คุณยายเป็นคนใต้จึงชอบกินอาหารรสจัด
วิคเตอร์เองก็ชอบเหมือนกันจึงตักแกงส้มปลากะพงเป็นอันดับแรก ลออสิริเห็นชายหนุ่มกินอย่างเอร็ดอร่อยเกิดรู้สึกอยากชิมขึ้นมาบ้าง ทว่าเธอกินเผ็ดไม่เก่งจึงกล้าๆ กลัวๆ
“เห็นพี่วิคกินแกงส้มแล้วรู้สึกอยากลองบ้างเลยค่ะ”
“ลองสิคุณ แกงส้มบ้านผมอร่อยไม่เหมือนใคร เพราะคุณยายทำเอง อร่อยเหมือนเดิมเลยครับคุณยาย”
“เผ็ดนะหนูสิ ยายว่าอย่าลองเลยเดี๋ยวจะปวดท้องเอา”
“อย่ากินเลยหนูสิ ขนาดตายังกินไม่ได้ กินอย่างอื่นดีกว่า”
“สิเชื่อคุณตาคุณยายดีกว่าค่ะ”
หญิงสาวทำตามคำแนะนำของผู้ใหญ่อย่างว่าง่ายหลังจากเห็นสีของแกงในถ้วย วันนี้เธอไม่พร้อมจะปวดท้อง เอาไว้มีโอกาสจะลองดูสักครั้ง
ด้วยความที่ลออสิริเป็นคนพูดเก่ง ทำให้บรรยากาศในการกินข้าวเที่ยงไม่มีคำว่าเงียบเหงา จบเรื่องนั้น พูดเรื่องนี้ ทั้งเรื่องงานเรื่องครอบครัว ส่วนหนึ่งคืออยากให้วิคเตอร์รู้
“ตาวิคกินข้าวเสร็จแล้วไปส่งน้องด้วยนะ” คุณปลายฝันเห็นหลานชายรวบช้อนหลังจากกินข้าวหมดจานก็รีบพูดดักคอ วิคเตอร์ขมวดคิ้วไม่เข้าใจก่อนเอ่ยถาม
“ทำไมผมต้องไปส่ง น้องสิของคุณยายขับรถมา”
“รถน้องสิยางแบน เพิ่งจะแบนตอนมาถึง”
“คนขับรถก็มีไม่ใช้งานล่ะครับคุณยาย”
“ก็ยายอยากใช้งานหลาน ใครจะทำไม”
“ตามใจยายเถอะตาวิค อย่าขัดใจเมียตา” เสียงราบเรียบของคุณวินธัยทำให้หลานชายยอมตกลง บ้านนี้คุณยายดุยังไม่เท่าคุณตา อีกอย่างเขาต้องการเงินก้อนโตเพื่อไปลงทุน หากขัดใจท่านมีหวังได้เก็บความฝันเอาไว้ในลิ้นชักเป็นแน่
“ครับ ผมทำตามคำสั่งก็ได้”
“เรื่องรถยายค่อยให้คนจัดการแล้วเอาไปส่งให้นะลูก”
“ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา”
“ผมไม่ได้เต็มใจไปส่งนะคุณ”
“ค่ะ แบบไหนก็ได้ขอแค่ได้นั่งรถพี่วิคก็พอ”
หญิงสาวยิ้มกว้างปากแทบฉีกไปถึงรูหู ความฝันกำลังจะกลายเป็นจริงแล้ว ในที่สุดเธอก็ได้นั่งรถของเขา รถคันใหม่ที่เขาเพิ่งถอยมาได้ไม่กี่วัน
หลังจากนั่งคุยกันสักพักก็ถึงเวลากลับ ลออสิริร่ำลาผู้ใหญ่เสร็จก็รีบเดินตามหลังวิคเตอร์ไปที่รถด้วยความรวดเร็ว จากนั้นก็ขึ้นไปนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถ ไม่ลืมที่จะเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปตัวเองที่มีชายหนุ่มอยู่ในรูปด้วย
“คิดว่าเข้าทางคุณตาคุณยายของผมแล้ว คุณจะสมหวังเหรอ ไม่มีทางหรอก” เขาบอกเธอก่อนจะขับรถออกไปตามทาง
“สิจะเข้าทุกทางค่ะ พี่วิคเตรียมตัวเป็นพ่อของลูกสิเถอะ”
คำพูดของชายหนุ่มหาได้บั่นทอนความตั้งใจของหญิงสาว ลออสิริยังมีพลังในการตามจีบวิคเตอร์เต็มเปี่ยม ขนาดคิดไปไกลถึงวันเข้าหอ ยาวไปจนถึงชื่อลูกสาวลูกชาย ใบหน้าของเธอจึงเต็มไปด้วยความสุข ไม่เหมือนใบหน้าสวนทางของชายหนุ่ม
“ฝันไปไกลมากนังหนู ต่อให้คุณแก้ผ้าผมก็ไม่เอา”
“ร้อยทั้งร้อยคนพูดแบบนี้คือเอา สิแก้เลยดีไหม”
“อย่าทำอะไรบ้าๆ เด็ดขาด ถ้าไม่อยากถูกโยนออกจากรถ”
“ล้อเล่นค่ะ สิรอแก้ผ้าวันเข้าหอทีเดียวเลย”
“ฝันไปเถอะ ผมไม่มีทางแต่งงานกับคุณ”
“สิจะคอยดูค่ะ แต่สิเชื่อว่าพี่วิคต้องตกหลุมรักสิแบบถอนตัวไม่ขึ้น พี่วิคไม่มีทางต้านทานความรักของสิได้หรอก”
“ผมไม่มีทางรักคุณ อย่ามั่น”
- ผู้เขียน
