| 7 - 3

1400 คำ

    ชายหนุ่มกำลังเดินออกจากห้องน้ำ ในผับดังแห่งหนึ่ง ด้วยลักษณะเดินที่ค่อนข้างโงนเงน เพราะอาการที่ว่านอกจากจะเกิดจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์แล้ว มันยังเกิดจากฤทธิ์ของยาชนิดหนึ่งที่ช่วยทำให้เขามีความสุขขึ้น ร่าเริงขึ้นอีกด้วย  ขณะกำลังจะเลี้ยวออกจากทางแยก ที่เป็นทางไปห้องน้ำผู้หญิงด้วยนั่นเอง เขาได้สวนทางกับหญิงสาวคนหนึ่ง และเมื่อเธอคนนี้เห็นเขาเข้าก็จำได้และรีบทักออกมาด้วยความดีใจ "อ้าว! น่านนี่ก็มาเที่ยวเหมือนกันเหรอ" น่านนทีหยุด พลางหันมาดูร่างนี้แวบ ก็จำได้ทันทีว่าเป็นเพื่อนในกลุ่มที่มหาวิทยาลัยนั่นเอง "ลิน..."  "อือ..." ลินดารับคำ พลางเพ่งมองอาการน่านนทีเล็กน้อย ปกติน่านนทีก็ดื่มนะ แต่ไม่เคยดื่มถึงกับเดินแล้วเสียการทรงตัวแบบนี้เลย "น่านโอเคมั้ย ท่าทางจะเมามาก" น่านนทียิ้ม แล้วบอก "โอเคสิ ลิน เรามันโคตรโอเคเลย" ความจริงภายในเขาไม่โอเคอย่างที่บอกกับลินดา เพราะยังเจ็บปวดอยู่กับเรื่องต้องมนต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม