"โอกาสสุดท้าย เธอทำงานให้ใครพายอาร์"
พี่ธันวากระแทกความใหญ่โตเข้ามาในฉัน จนฉันเจ็บแสบจนร้องไห้ออกมาอย่างบ้าคลั่ง ฉันไม่เคยเจอเขาในแบบนี้เลยฉันดิ้น ดิ้น ดิ้น แต่ยิ่งดิ้นโซ่ที่รัดรอบลำคอของฉันก็ยิ่งแน่นขึ้น จนฉันแทบหายใจไม่ออก ที่พึ่งสุดท้ายของฉัน ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้
"เจ็บ"
"เจ็บเหรอ เธอเจ็บเป็นคนเดียวเหรอวะ ฉันก็เจ็บเป็นนะโว้ยย!"
เขาตะโกนใส่หน้าฉันจนฉันตกใจร้องไห้ออกมาอย่างทำอะไรไม่ถูก ตรงนั้นของฉันก็แสบ แต่เขาก็ยังไม่ขยับนะ เขายังกดแช่ความแข็งแรงของเขาเอาไว้ มือที่คีบบุหรี่อยู่จับที่ต้นแขนของฉัน เขาบีบจนฉันเจ็บฉันรับรู้ได้เลยว่ามือของเขาสั่นมาก หน้าท้องฉันเหมือนมีหยดน้ำอะไรบางอย่างหยดลงมาหยดแล้วหยดเล่า
"เธอทรยศฉัน ฉันก็ไม่ทำอะไรเธอ"
"กลับมาเจอกันอีกครั้ง ฉันก็ให้โอกาสเธอ แต่เธอก็ทรยศฉันอีก"
"หรือเธอมีปัญหาอะไร ไอ้เวรตัวไหนมันบังคับให้เธอทำร้ายฉันเธอก็พูดมา ฉันจะช่วยเธอทุกอย่าง พู
