รถตู้จอดเทียบคฤหาสน์สุดหรู ประตูรถค่อยๆ เปิดออก เซราฟิมก้าวขาลงจากรถ แล้วกระชากไอรินออกมา เขาใช้ท่อนแขนที่แข็งแกร่งของเขาอุ้มเธอพาดบ่า เดินเข้าไปอย่างช้าๆ
"ไอ้บ้า แกจะพาฉันไปไหนอีกเนี่ย"
ไอรินดิ้นสุดแรง ตะโกนโหวกเหวกโวยวาย แต่ไม่มีเสียงตอบกลับจากเซราฟิมแม้แต่น้อย
ตอนนี้เขาหน้านิ่วคิ้วขมวด จนลูกน้องที่ยืนอยู่รอบๆ ต่างพากันก้มหน้าต่ำลงดิน เพราะกลัวจะโดนหางเลขไปด้วย รังสีอำมหิตแผ่ซ่านรอบตัวเขาจนใครๆ ก็ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้ามอง
เขาเดินสาวเท้าเข้าไป ไม่มองคนรอบกายเพื่อขึ้นไปข้างบน
เมื่อถึงหน้าห้อง เขาใช้มือขวาเปิดประตูห้องและปิดลงอย่างแรง ร่างของไอรินถูกโยนลงบนโซฟาตัวนิ่ม ก้นเธอกระแทกกับโซฟาอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บ
สักพักเขาเดินไปหยิบเชือกในลิ้นชักที่หัวเตียงออกมา มัดมือมัดเท้าไอรินไว้ด้วยความป่าเถื่อน จนเธอขยับไปไหนไม่ได้ ข้อเท้าและข้อมือของเธอเป็นรอยแดงจากการถูกเชือกมัดอย่างแรง ยิ่งเธอขยับม
