Khun’s part
เก๊งงงง!!!
แก้วทั้ง 4 ใบกระทบจนเกิดเสียงดัง
“ยังดีนะที่ไม่ลืมว่าวันนี้มีนัดกันน่ะ” แม่ขวัญพูดด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความเง้างอน ต้นเหตุของความงอนก็มาจากเมื่อคืนผมไม่ได้อ่านไลน์กลุ่มครอบครัวนั่นแหละ
“ไม่ลืมหรอกครับแม่” ผมรีบเข้าไปกอดอ้อนแม่เผื่อว่าหญิงวัยกลางคนที่ยังคงสวยสะพรั่งจะยอมกลายเป็นแซนตี้และแจกรางวัลอีกครั้ง และอันที่จริงผมน่ะลืมไปแล้วว่านัดกัน หากไม่ได้อ่านไลน์กลุ่มก็คงนึกไม่ได้แน่ ๆ
“แล้วเมื่อคืนหายไปไหนมา” พ่อภูมิถาม
“ดื่มเยอะไปหน่อยครับ” ข้อแก้ตัวข้อนี้ผมคิดว่าน่าจะดีที่สุดแล้ว ทว่าแม่ขวัญดันฟาดลงมาที่ต้นแขนของผม
“แม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าดื่มเยอะ สอนไม่จำเลย” แม่พูดจบก็ตีลงมาอีกครั้ง ผมลูบต้นแขนตัวเองเบา ๆ เพื่อบรรเทาความเจ็บ
“ขอโทษคร้าบบบ” เอาหน้าถูไถที่แขนแม่ ก่อนจะหอมแก้มท่านไปหนึ่งฟอด เพียงเท่านี้คุณแม่คนสวยของผมก็เผยรอยยิ้มออกมา และท่านก็หยิบธนบัตรสีเ
